Το πρώτο τμήμα της Πέμπτης τάξης 2012-2013

Εδώ θα βρείτε όλα τα μαθήματα της Ε΄και ΣΤ΄τάξης σε ψηφιακή μορφή και όχι μόνο... http://anoixtosxoleio.weebly.com/

Δείτε εδώ το πρόγραμμα μαθημάτων 2012-2013

Δάσκαλος: Αργύριος Καραλιόλιος

Μαθητές: Ελισάβετ, Ιφιγένεια, Μαρίνος, Κώστας, Ζωή, Κική, Γιάννης, Μαρία, Χρήστος,  Δέσποινα, Στέργιος, Ιωάννα, Στέλλα, Ρέα, Θωμάς

Τετάρτη, 17 Οκτωβρίου 2012 Το πρώτο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών  στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2012-2013 δραστηριότητα με τίτλο:   «Ιστορία, πολιτισμός, ήθη-έθιμα, παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου». Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, μεταξύ των άλλων, θα συγκεντρώσουμε με τη μέθοδο της συνέντευξης πληροφορίες και παλιές φωτογραφίες. Αυτές τις φωτογραφίες θα τις σαρώσουμε, δηλαδή θα τις δώσουμε ψηφιακή μορφή, ενώ τα κείμενα θα τα γράψουμε στον Η/Υ και σταδιακά θα τα δημοσιοποιήσουμε, με σκοπό πρώτα απ’ όλα να τα γνωρίσει και η  τοπική κοινωνία, αλλά πολύ περισσότερο γιατί θέλουμε να παρακαλέσουμε όσους γνωρίζουν πρόσωπα, καταστάσεις ή άλλες πληροφορίες να μας τις γνωστοποιήσουν στο τηλέφωνο 2462022511 ή στα e-mail mail@2dim-greven.gre.sch.gr  και karaliolio@sch.gr .

           Σήμερα στα  πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, σήμερα επισκεφτήκαμε την έκθεση παλιών φωτογραφιών από την ιστορία της πόλης των Γρεβενών του κ. Βαγγέλη Νικόπουλου. Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε το Δήμο Γρεβενών και επιδώσαμε στο Γενικό Γραμματέα του Δήμου κ. Τόσκα υπόμνημα της τάξης μας με  αίτημα τη δημιουργία δικτύου ποδηλατόδρομων στην πόλη των Γρεβενών. Το υπόμνημα γράφτηκε από τους μαθητές της τάξης με αφορμή το μάθημα της  γλώσσας με τίτλο: "Μια ολόκληρη πόλη χρησιμοποιεί ποδήλατο. Το πείραμα της Καρδίτσας." Ευχαριστούμε τον κ. Νικόπουλο για τη φιλοξενία και την ξενάγηση και το Δήμο Γρεβενών για την υποδοχή και φιλοξενία.

Δείτε εδώ το υπόμνημα

2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών Ε1΄τάξη                               Γρεβενά 2 Οκτωβρίου 2012

   Κύριε Δήμαρχε,

  Σας γράφουμε  για να ακούσουμε τη γνώμη σας για την πρότασή μας να κατασκευαστεί ένα δίκτυο ποδηλατόδρομων στα Γρεβενά.

  Πριν απαντήσετε, σκεφθείτε ότι έτσι θα μειωθεί το μποτιλιάρισμα, οι κάτοικοι θα κυκλοφορούν με μεγαλύτερη ασφάλεια και θα ελαττωθούν τα τροχαία ατυχήματα. Και κυρίως, δεν θα υπάρχουν πολλά καυσαέρια, προς δικό μας όφελος και του περιβάλλοντος. Έτσι, θα γίνουμε μια καλύτερη πόλη.

  Το κύριο δίκτυο θα ξεκινά από τις εργατικές κατοικίες, θα διασχίζει την πλατεία Αιμιλιανού και θα τελειώνει στο 2ο Λύκειο. Επίσης, ένα δευτερεύον δίκτυο θα συνδέει με το παραπάνω τα σχολεία της πόλης, το Καστράκι και την πλατεία Ελευθερίας. Τέλος, θα μπορούν να πραγματοποιούνται αγώνες ποδηλάτων με συλλόγους άλλων πόλεων. Έτσι αυτό θα βοηθήσει και τουριστικά την πόλη μας.

  Ελπίζουμε να δεχτείτε την πρότασή μας, διότι αυτό θα μας χαροποιούσε ιδιαίτερα.

Με εκτίμηση

Οι μαθητές της Ε1΄ τάξης του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών

Δείτε εδώ μερικές φωτογραφίες από τις δύο επισκέψεις:

Παρασκευή, 28 Σεπτεμβρίου 2012 Το πρώτο τμήμα της Τετάρτης τάξης (Δ1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2011-2012 δραστηριότητα με τίτλο «η ιστορία του Σχολείου μου». Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας σήμερα παρακολουθήσαμε βίντεο από κλέφτικα δημοτικά τραγούδια των Γρεβενών:

1. Εσείς πουλιά πετούμενα http://www.youtube.com/watch?v=xNEPtYXkDjY

2. Ζιάκας http://www.youtube.com/watch?v=4OnCGQFWf54&feature=related

και 3. Βίντεο από την απελευθέρωση των Ιωαννίνων το 1912 http://www.youtube.com/watch?v=k619PtX9CEg

Παρασκευή, 5 Οκτωβρίου 2012 Το πρώτο τμήμα της Τετάρτης τάξης (Δ1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2011-2012 δραστηριότητα με τίτλο «η ιστορία του Σχολείου μου». Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας σήμερα ασχοληθήκαμε με την απελευθέρωση των Γρεβενών από τους Τούρκους, με αφορμή τη συμπλήρωση, σε λίγες μέρες, εκατό χρόνων από την ημέρα εκείνη της 13 Οκτωβρίου 2012. Οι μαθητές έφεραν  σχετικό υλικό και φωτογραφίες τα οποία παρουσιάστηκαν στην τάξη. διαβάστηκαν εκτενή  αποσπάσματα άρθρου  του συμπολίτη μας κ. Χρήστου Βήττου υποστράτηγου ε.α. και στη συνέχεια οι μαθητές έγραψαν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους για τη σημαντική αυτή επαίτειο.

Παρασκευή, 12 Οκτωβρίου 2012 Το πρώτο τμήμα της Τετάρτης τάξης (Δ1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2011-2012 δραστηριότητα με τίτλο «η ιστορία του Σχολείου μου». Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας σήμερα ασχοληθήκαμε με την απελευθέρωση των Γρεβενών από τους Τούρκους, με αφορμή τη συμπλήρωση, σε λίγες μέρες, εκατό χρόνων από την ημέρα εκείνη της 13 Οκτωβρίου 2012. Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας σήμερα παρακολουθήσαμε βίντεο από τους Βαλκανικούς πολέμους   http://www.youtube.com/watch?v=BHbxbADp0O0&feature=relmfu και από τη μάχη του Σαρανταπόρου  http://www.youtube.com/watch?v=rpdQ7yhmP-g και σε προβολή τις παρακάτω φωτογραφίες...

 2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών Ε1΄τάξη                                                     Γρεβενά 9 Νοεμβρίου 2012

Το πρώτο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών  στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2012-2013 δραστηριότητα με τίτλο:   «Ιστορία, πολιτισμός, ήθη-έθιμα, παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου». Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, μεταξύ των άλλων, θα συγκεντρώσουμε με τη μέθοδο της συνέντευξης πληροφορίες και παλιές φωτογραφίες. Αυτές τις φωτογραφίες θα τις σαρώσουμε, δηλαδή θα τις δώσουμε ψηφιακή μορφή, ενώ τα κείμενα θα τα γράψουμε στον Η/Υ και σταδιακά θα τα δημοσιοποιήσουμε, με σκοπό πρώτα απ’ όλα να τα γνωρίσει και η  τοπική κοινωνία, αλλά πολύ περισσότερο γιατί θέλουμε να παρακαλέσουμε όσους γνωρίζουν πρόσωπα, καταστάσεις ή άλλες πληροφορίες και θέλουν να μας βοηθήσουν,  να μας τις γνωστοποιήσουν στο τηλέφωνο 2462022511 ή στα e-mail mail@2dim-greven.gre.sch.gr  και karaliolio@sch.gr .   Σήμερα  στα  πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, θα δημοσιοποιήσουμε δύο φωτογραφίες της πόλης των Γρεβενών η μία από το 1930 και η άλλη από το 1950 (τις φωτογραφίες έφερε και «σκανάρισε» η Ελισάβετ)

και την επιστολή της κ.  Μαρίας Καραγιάννη-Λιούζα για το πώς γιορταζόταν παλιότερα οι ονομαστικές εορτές (2 Νοεμβρίου 2012).

Ενθαρρύνοντας, την αξιόλογη προσπάθεια του πρώτου τμήματος της πέμπτης τάξης του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών, ως αναφορά «την ιστορία, τα ήθη και έθιμα του τόπου μου» παραθέτω ένα γραπτό κείμενό μου με θέμα «Ονομαστικές εορτές» που ο σύγχρονος πολιτισμός, η σύγχρονη κοινωνία μας τις έχει σχεδόν αφανίσει. Δείτε εδώ την επιστολή της κ.  Μαρίας Καραγιάννη-Λιούζα:

« ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ

     Στα πλαίσια των κοινωνικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων του τόπου μου, προέχουσα θέση ελάμβαναν οι ονομαστικές εορτές καθ΄όλη την διάρκεια του χρόνου, όπου τιμάται ο άγιος/η αγία με εξαίρεση τις χειμωνιάτικες ονομαστικές εορτές που ήταν και οι πιο ουσιαστικές.

Ο λαμπρός εορτασμός της ονομαστικής εορτής στον τόπο μου, αποτελούσε παράδοση σε αντίθεση με τα γενέθλια που ήταν στο περιθώριο.

Πρωταρχικό ρόλο στην  οικογένεια είχε η ονομαστική εορτή  του πατέρα, του παππού ή του εγγονού που συνήθως είχε το όνομά του.

Πολλές μέρες πιο πριν άρχιζαν οι προεργασίες για την ονομαστική γιορτή. Καθαρισμός του σπιτιού, άσπρισμα με ασβέστη, περιποίηση της αυλής, της αποθήκης ακόμη και τα κοτέτσια όλα έπρεπε να μοσχοβολούν.

Αν ήταν χειμώνας οι δουλειές γινόντουσαν πιο δύσκολα.

Οι σόμπες και τα μπουριά φρεσκοβαμμένα, τα ξύλα μπόλικα και τα μαγγάλια έτοιμα, εξάλλου οι πόρτες και οι εξώπορτες έπρεπε να είναι ανοιχτές διάπλατα (πόσες φορές με χιόνι, με παγωνιά)  για τους καλοδεχούμενους με μια ζεστή υποδοχή και πόσο μάλλον (όσο αυτό ήταν δυνατό) σε μια ζεστή σπιτική θαλπωρή.

Μια μέρα πριν, οι ετοιμασίες γινόταν πιο σχολαστικές. Η νοικοκυρά του σπιτιού έπρεπε να στρώσει το σπίτι με τα καλύτερα προικιά τα ασημοκεντημένα και ατλαζένια, να ετοιμάσει πλούσια και ποικίλα εδέσματα (ανάλογα βέβαια  και με το βιοτικό επίπεδο της κάθε οικογένειας).

Οι πίτες είχαν τον κύριο λόγο, οι τηγανιές, τα λουκάνικα, οι ντολμάδες, τα κάστανα, τα στραγάλια-σταφίδες, και από γλυκίσματα το φοντάν, το ρεβανί , ο μπακλαβάς ή το κανταΐφι, ανάλογα με την εποχή.

   Ανήμερα της εορτής όλη η οικογένεια στολισμένη, με άψογα καλοσιδερωμένα ρούχα, πήγαινε στην εκκλησία αφενός μεν, να λειτουργηθεί και αφετέρου, η παρουσία της να δώσει έναυσμα στους εκκλησιαζόμενους ότι εορτάζει και ότι δέχεται επισκέψεις.

Εδώ θα σημειώσω και κάτι αξιόλογο.

Πρωταρχικό ρόλο στην ονομαστική εορτή έπαιζε ο παπάς, ο οποίος καλούνταν μετά το πέρας της θείας λειτουργίας στο σπίτι του εορταζόμενου για να «σηκώσει το ύψωμα» .Διάβαζε ευχές, για όλα τα ζώντα πρόσωπα της οικογένειας, καθώς χάραζε τη λειτουργιά [το ύψωμα δηλαδή] και έδινε εγκάρδιες ευχές στον εορτάζοντα για χρόνια πολλά!

      Οι ονομαστικές εορτές  ήταν ένα μέσο επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων. Εκεί τους δίνονταν η ευκαιρία να ανταλλάξουν απόψεις σε θέματα εργασίας, φιλίας, συνοικεσίων, πολιτικών αντιλήψεων, μόδας, ακόμη και να πλουτίσουν τις γνώσεις τους μαθαίνοντας τα νέα της χώρας ή του εξωτερικού αφού τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σχεδόν εξέλιπαν. Και όλα αυτά μέσα σε μια ατμόσφαιρα ανέφελης οικειότητας, αγάπης, αλληλεγγύης και πάνω απ΄όλα ανθρωπιάς.

Και η ζεστή ανθρώπινη σχέση  δυνάμωνε ακόμη πιο πολύ μέσα από το τραγούδι, το χορό και το φαγοπότι.

Και δεν ήταν λίγες οι φορές που οι οργανοπαίχτες   έπαιζαν κι αυτοί το δικό τους ρόλο πηγαίνοντας τραγουδώντας[με τη δική τους χαρακτηριστική φωνή] σε κάθε εορταζόμενο δίνοντας την καλύτερη νότα χαράς με το βιολί, το κλαρίνο και το ακορντεόν και τους παραδοσιακούς στίχους…σ΄αυτό το σπίτι πούρθαμε κέρνα μας, κέρνα μας να φάμε και να πιούμε άντε να κερνάς να καλοπερνάς…    

     Να σημειώσω και κάτι ακόμη αξιόλογο.

Από τις ονομαστικές εορτές δεν έλειπαν ούτε οι ξενιτεμένοι (συγγενείς και φίλοι) που κι αυτοί με τον τρόπο τους έδιναν το παρόν είτε με όμορφες κάρτες με πολλές  εγκάρδιες ευχές που καμιά φορά ερχόντουσαν και καθυστερημένα λόγω φόρτου εργασίας των ταχυδρομείων, είτε με τηλεγραφήματα  λιτά και απέριττα, «ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ»  στοπ ….   Ευχαριστώ  Μαρία Καραγιάννη-Λιούζα»

            Επίσης την ίδια μέρα (2 Νοεμβρίου 2012) επισκεφτήκαμε το Δήμο Γρεβενών, για να πάρουμε την απάντηση στο υπόμνημα που είχαμε καταθέσει από την τάξη μας για τη δημιουργία δικτύου ποδηλατοδρόμων στην πόλη των Γρεβενών. Εκεί μας υποδέχτηκαν ο Δήμαρχος Γρεβενών κ. Κουπτσίδης, η Αντιδήμαρχος κα Πέτρου και ο Αντιδήμαρχος κ. Παρασκευαΐδης.  Ακολούθησε συζήτηση στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου και μας επιδόθηκε η απάντηση την οποία και δημοσιοποιούμε παρακάτω.

Δείτε εδώ την απάντηση του Δήμου στο υπόμνημά μας και μια φωτογραφία :

«Προς τους μαθητές της Ε1΄τάξης του 2^ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών

Αγαπητοί μαθητές,

Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας προκειμένου τα Γρεβενά να καταστούν μία πόλη φιλική και ασφαλής, για τη μετακίνηση των δημοτών χρησιμοποιώντας το ποδήλατο ως εναλλακτικό μέσο μεταφοράς.

Η πρότασή σας, μου κέντρισε το ενδιαφέρον και θα ήθελα να σας κάνω γνωστό ότι ο Δήμος Γρεβενών έχει ήδη κάνει κάποια βήματα για το σχεδιασμό ποδηλατόδρομου και συνοδευτικών μέτρων δικτύου που καλύπτει αρχικά την κεντρική περιοχή με προοπτική επέκτασης στα δυτικά της πόλης.

Αναλυτικότερα, έχουν μελετηθεί τρεις διαδρομές οι οποίες περιλαμβάνουν και Σχολικά Συγκροτήματα του Δήμου. Στη μία διαδρομή συμπεριλαμβάνεται και το δικό σας σχολείο (2^ο Δημοτικό Σχολείο), ενώ σε άλλες διαδρομές συμπεριλαμβάνονται παραποτάμιες περιοχές, πεζόδρομοι, πάρκα και πλατείες που συνδέονται μεταξύ τους, δημιουργώντας ένα μεγάλο δίκτυο ποδηλατόδρομου που καλύπτει το μεγαλύτερο κομμάτι της πόλης.

Ενημερωτικά, σας αναφέρω ότι παράλληλα με τη μελέτη για το δίκτυο ποδηλατόδρομων έχουν υποβληθεί δύο προτάσεις που αφορούν την εγκατάσταση αυτοματοποιημένου συστήματος κοινόχρηστων ποδηλάτων. Θα δημιουργηθούν έξι σταθμοί μίσθωσης ποδηλάτων όπου θα είναι σταθμευμένα εκατό (100) ποδήλατα για τη χρήση τους από τους δημότες στην πόλη μας, ενώ άλλοι τέσσερις σταθμοί με σαράντα (40) ποδήλατα θα είναι στη διάθεση για ορεινές διαδρομές στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Γρεβενών.

Ευελπιστούμε ότι σύντομα όλα τα παραπάνω θα υλοποιηθούν προκειμένου να διευκολυνθεί η χρήση των ποδηλάτων ως εναλλακτικό μέσο μεταφοράς, μειώνοντας τον όγκο της οδικής κυκλοφορίας και τη ρύπανση του περιβάλλοντος.

Επιπλέον, σας αποστέλλω ενημερωτικά φυλλάδια που αφορούν τα πλεονεκτήματα της χρήσης του ποδηλάτου στο πλαίσιο υλοποίησης του προγράμματος CIVITAS - CATALIST  που υλοποιήθηκε από το Δήμο και την ΑΝΓΡΕ για την πόλη των Γρεβενών.

Για οποιαδήποτε άλλη διευκρίνιση είμαστε στη διάθεσή σας τόσο εγώ προσωπικά όσο και οι συνεργάτες μου.     Ο    Δήμαρχος   Δημοσθένης Κουπτσίδης»

Κλείνοντας θέλουμε να ευχαριστήσουμε πάρα πολύ την κα Μαρία Καραγιάννη-Λιούζα που για μια ακόμη φορά μας βοηθάει σε δραστηριότητά μας, καθώς επίσης και το Δήμο Γρεβενών για την υποδοχή, φιλοξενία και για την άμεση ανταπόκριση στο υπόμνημά μας.

      Παρασκευή, 16 Νοεμβρίου 2012 Μία πολύ όμορφη γιορτή παρουσίασαν οι μαθήτριες και οι  μαθητές της Ε1 και Ε2 τάξης μαζί με τους εκπαιδευτικούς τους Σοφία Ζιάκα και τον  Αργύρη Καραλιόλιο που έκανε και την ομιλία. Πολλά συγχαρητήρια σε όλους...  Την εκδήλωση μας τίμησαν με την παρουσία τους ο Διευθυντής  Εκπαίδευσης του νομού κ. Νάστος και πολύ γονείς... Τους ευχαριστούμε πολύ... Φωτογραφίες μπορείτε να δείτε εδώ....

2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών Ε1΄τάξη                              Γρεβενά, 23 Νοεμβρίου 2012

Το πρώτο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών  στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2012-2013 δραστηριότητα με τίτλο:   «Ιστορία, πολιτισμός, ήθη-έθιμα, παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου». Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, μεταξύ των άλλων, θα συγκεντρώσουμε με τη μέθοδο της συνέντευξης πληροφορίες και παλιές φωτογραφίες. Αυτές τις φωτογραφίες θα τις σαρώσουμε, δηλαδή θα τις δώσουμε ψηφιακή μορφή, ενώ τα κείμενα θα τα γράψουμε στον Η/Υ και σταδιακά θα τα δημοσιοποιήσουμε, με σκοπό πρώτα απ’ όλα να τα γνωρίσει και η  τοπική κοινωνία, αλλά πολύ περισσότερο γιατί θέλουμε να παρακαλέσουμε όσους γνωρίζουν πρόσωπα, καταστάσεις ή άλλες πληροφορίες και θέλουν να μας βοηθήσουν,  να μας τις γνωστοποιήσουν στο τηλέφωνο 2462022511 ή στα e-mail mail@2dim-greven.gre.sch.gr  και karaliolio@sch.gr .   

Σήμερα  στα  πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, θα δημοσιοποιήσουμε τρεις φωτογραφίες που μας έστειλε η κα Μαρία Καραγιάννη – Λιούζα μαζί με το κείμενο που ακολουθεί και αναφέρεται στην Οικοκυρική Σχολή Γρεβενών:

«-ΟΙΚΟΚΥΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΓΡΕΒΕΝΩΝ-  Στα πλαίσια του προγράμματος του 2^ου δημοτικού σχολείου Γρεβενών με τίτλο «ιστορία, πολιτισμός του τόπου μου», μου δίνεται η ευκαιρία να αναφέρω ότι  στα Γρεβενά παλαιότερα, λειτουργούσε μια αξιόλογη, δυναμική σχολή, σημαντική για την προσφορά της  τόσο στον τομέα της οικοκυρικής τέχνης,  όσο και στον τόπο μας γενικότερα.

Δεν γνωρίζω το έτος ίδρυσης της σχολής αυτής, ούτε και το έτος κατάργησής της.

Το μόνο που γνωρίζω είναι ότι το έτος 1948-1949 η μητέρα μου Θεοδώρα Καραγιάννη (το γένος Στεργιάδη)  ήταν μαθήτρια της οικοκυρικής σχολής.

Σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα της μητέρας μου, η σχολή στεγαζόταν σ΄ ένα διώροφο κτίριο απέναντι από τα ΚΤΕΛ, κοντά στο ποτάμι. Στον επάνω όροφο στεγαζόταν η οικοκυρική σχολή με δασκάλα την κ.  Σμαρώ …… και στον κάτω όροφο στεγαζόταν ο παιδικός σταθμός.

Το έτος 1949, η σχολή μεταφέρθηκε  σε άλλο κτίριο κοντά στα παλιά ταχυδρομεία.

Στην οικοκυρική σχολή εκπαιδεύονταν τα κορίτσια στο κέντημα, στη ραπτική, στη μαγειρική τέχνη και όχι μόνο. Σημαντική ήταν η προσφορά  βοήθειας της σχολής και σε άλλες δραστηριότητες της πόλης όπως  δενδροφυτεύσεις, ανοικοδομήσεις ευαγών ιδρυμάτων, εκκλησιών κλπ. εξάλλου, είναι εμφανής, στη δεύτερη φωτογραφία η προσωπική εργασία των κοριτσιών της σχολής στην ανοικοδόμηση του ναού του Αγίου Γεωργίου (στο Βαρόσι) ύστερα από την ολοσχερή καταστροφή που υπέστη ο ναός λόγω πυρκαγιάς.

Παραθέτω, τρεις σημαντικές φωτογραφίες (από το προσωπικό αρχείο της μητέρας μου), όπου απεικονίζονται μαθήτριες της οικοκυρικής σχολής Γρεβενών κατά το έτος 1948-49.

Πρώτη φωτογραφία -  μαθήτριες στην αίθουσα της σχολής με το κέντημά τους. 

Δεύτερη φωτογραφία - μαθήτριες της σχολής σε προσωπική εργασία στην  αναστήλωση του ναού Αγίου Γεωργίου.

Τρίτη φωτογραφία- η μητέρα μου με τη φίλη της σε ημερήσια εκδρομή της σχολής. Ευχαριστώ  Μαρία Καραγιάννη-Λιούζα»

Την ευχαριστούμε πολύ και εμείς για μια ακόμα φορά…

Εδώ μπορείτε να δείτε τις φωτογραφίες τις κ. Μαρίας Καραγιάννη-Λιούζα

 Την ίδια μέρα η Ελισάβετ (μαθήτρια της τάξης) παρουσίασε στην τάξη την εργασία της  για τα ήθη και έθιμα των Χριστουγέννων και τα παραδοσιακά παιχνίδια:

«Γρεβενά… η πόλη των μανιταριών και των πευκοδασών. Όμως είναι μόνο οι φυσικές ομορφιές, είναι και τα ήθη και έθιμα κι ο πολιτισμός μας που μας κάνει να ξεχωρίζουμε…

Δύο από τα γνωστότερα γρεβενιώτικα έθιμα ήταν η «γουρνοχαρά», η οποία συνεχίζεται έως και σήμερα και τα «κόλιαντα».

Η γουρνοχαρά είναι ένα από τα σημαντικότερα χριστουγεννιάτικα έθιμα. Τους προηγούμενους μήνες του  χρόνου, οι οικογένειες τάιζαν όσο περισσότερο μπορούσαν το γουρούνι για να είναι παχύ εκείνη την ημέρα. Εδώ αναφέρω ότι το κρέας του γουρουνιού θα ήταν το μόνο που θα ‘τρωγαν για όλο το χρόνο. 5-6 άντρες επιχειρούσαν να σφάξουν το γουρούνι, ενώ τα παιδιά περίμεναν να πάρουν τη «φούσκα» του για να παίξουν ποδόσφαιρο και άλλα παιχνίδια. Επειδή αυτή η μέρα είχε κύριο στοιχείο το γλέντι και τη χαρά, ονομάστηκε γουρνοχαρά.

Λίγες μέρες αφότου έμπαινε ο Δεκέμβρης, τα αγόρια του χωριού ανέβαιναν σε υψώματα φωνάζοντας κόλιαντα-κόλιαντα, ως προειδοποίηση ότι πλησιάζουν τα Χριστούγεννα. Καθώς πήγαιναν να πουν τα κόλιαντα, κουβαλούσαν μαζί τους τον τρουβά για να βάλουν μέσα τις κλούρες και τα’ άλλα καλούδια που θα τους έδιναν οι νοικοκυρές. Στα χέρια τους κρατούσαν τις «τζιουμπανίκες». Όταν τους ζητούσαν να «σιουμπήσουν» (ανακατέψουν) τη φωτιά, το έκαναν λέγοντας, «φέρνω αρνιά, φέρνω κατσίκια, φέρνω κι έναν γαμπρό (ή νύφη)». Αν κάποιοι ήθελαν να δώσουν στα παιδιά κάστανα, καρύδια ή αμύγδαλα, τους έλεγαν να «β’λιάξουν» και τότε αυτά έπεφταν στα γόνατα και βέλαζαν. (Πηγή ιστοσελίδα πολιτιστικού συλλόγου Αμυγδαλιών www.e-amigdalies.gr )

Επίσης, αναφέρω και δύο παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μας. Συγκεκριμένα, το «γκίλιαντρο»  και την «τσιουλένγκα».

Στο «γκίλιαντρο», τα παιδιά μαζεύονταν πολλά μαζί, έχοντας το καθένα ένα μεταλλικό στεφάνι. Το στεφάνι το κυλούσαν με ένα σύρμα και έκαναν αγώνες για το ποιος  θα βγει πρώτος.

Η «τσιουλέγκα»  παίζονταν με δύο παίκτες. Ο ένας καθόταν σ’ ένα κύκλο και με την «τσιλικόβεργά» του προσπαθούσε να διώξει όσο πιο μακριά μπορούσε το «τσιλίκι» του. Αν ο άλλος παίκτης έπιανε το «τσιλίκι», ο πρώτος έχανε και άλλαζαν ρόλους. Αν όχι, προσπαθούσε να τον «κάψει» πετώντας το «τσιλίκι» πάνω του. Ο πρώτος έπρεπε να το χτυπήσει με την «τσιλικόβεργα» όσο πιο μακριά μπορούσε. Στο τέλος μετρούσαν πόσα μέτρα απείχε το «τσιλίκι» απ’ τον κύκλο και για κάθε μέτρο αντιστοιχούσε ένας πόντος. Νικητής ήταν αυτός που είχε τους περισσότερους πόντους.

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι οι παραδόσεις ενός τόπου τον κάνουν σίγουρα ξεχωριστό! Ελισάβετ…»

(Πηγή ιστοσελίδα πολιτιστικού συλλόγου Αγίου Κοσμά Γρεβενών «Τσιράκι»  http://www.tsiraki.gr/paixnidia.html  )

Όλα αυτά διαβάστηκαν στην τάξη, συζητήθηκαν και εμπλουτίστηκαν από τις δύο ιστοσελίδες που επισκεφτήκαμε.

Επίσης αποφασίσαμε μέσω του http://www.etwinning.net να επικοινωνήσουμε ηλεκτρονικά (e-mail) με τρία σχολεία από τις χώρες μεγάλη Βρετανία, Γερμανία και Γαλλία για να ανταλλάξουμε πληροφορίες για τα παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μας.

Στα πλαίσια της ίδιας δραστηριότητας, τη Δευτέρα 19 Νοεμβρίου, επισκεφτήκαμε την έκθεση ζωγραφικής με θέμα τους Βαλκανικούς Πολέμους, που διοργάνωσε  το 586 ΜΠ. ΤΠ. Στην πόλη μας, με αφορμή τον εορτασμό των 100 χρόνων από την απελευθέρωση των Γρεβενών. Ευχαριστούμε πολύ τους διοργανωτές της έκθεσης για τη φιλοξενία και την ξενάγηση. Παραθέτουμε και μερικές φωτογραφίες εδώ…

 2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών Ε1΄τάξη                              Γρεβενά, 30 Νοεμβρίου 2012

Το πρώτο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών  στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2012-2013 δραστηριότητα με τίτλο:   «Ιστορία, πολιτισμός, ήθη-έθιμα, παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου». Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, μεταξύ των άλλων, θα συγκεντρώσουμε με τη μέθοδο της συνέντευξης πληροφορίες και παλιές φωτογραφίες. Αυτές τις φωτογραφίες θα τις σαρώσουμε, δηλαδή θα τις δώσουμε ψηφιακή μορφή, ενώ τα κείμενα θα τα γράψουμε στον Η/Υ και σταδιακά θα τα δημοσιοποιήσουμε, με σκοπό πρώτα απ’ όλα να τα γνωρίσει και η  τοπική κοινωνία, αλλά πολύ περισσότερο γιατί θέλουμε να παρακαλέσουμε όσους γνωρίζουν πρόσωπα, καταστάσεις ή άλλες πληροφορίες και θέλουν να μας βοηθήσουν,  να μας τις γνωστοποιήσουν στο τηλέφωνο 2462022511 ή στα e-mail mail@2dim-greven.gre.sch.gr  και karaliolio@sch.gr .   

Σήμερα  στα  πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, θα δημοσιοποιήσουμε το μήνυμα που μας έστειλε η κα Μαρία Καραγιάννη – Λιούζα και αναφέρεται στις παραδοσιακές πίττες:

«Παραδοσιακές πίτες του τόπου μου….. και όχι μόνο

     Καθισμένη στο πεζούλι της πλακόστρωτης αυλής, παρακολουθούσα τη γιαγιά μου με πολλή προσοχή και φόβο μαζί, στη βραδινή προετοιμασία  του προσφιλέστατου, κατ’ εμέ, εδέσματος της παραδοσιακής πίτας στη γάστρα !

Αναφέρω «…και φόβο μαζί» γιατί μες στη σκοτεινιά έβλεπα τις φλόγες ν’ αναπηδούν γύρω από τη γάστρα κι έλεγα μέσα μου…. τώρα θ’ αρπάξει φωτιά το φουστάνι της γιαγιάς και θα καούμε μαζί….

Όμως, η γιαγιά, έκαιγε τη γάστρα τόσο περίτεχνα που ούτε η στάχτη δεν έφευγε απ’ τη θέση της κι η πίτα μοσχοβόλαγε σ’ όλη τη γειτονιά.

Εικόνα μαγική  που έμεινε ολοζώντανη στα παιδικά μου μάτια!

Τώρα,  η γάστρα της γιαγιάς μου στολίζει το λαογραφικό μουσείο του χωριού μου…

Η τέχνη της πίτας όμως, συνεχίζεται.

      Όλοι μας μεγαλώσαμε με τη νοστιμιά της παραδοσιακής πίτας.

Πρόκειται, για ένα εξαιρετικό πρόγευμα ή ένα απογευματινό κολατσιό , ακόμη κι ένα νόστιμο ορεκτικό πριν από κάποιο κύριο πιάτο, αν και οι παλαιότεροι το πρόσφεραν αποκλειστικά ως κύριο πιάτο, για ευνόητους λόγους.

Η ετυμολογία της λέξης «πίττας» προέρχεται από την  αντίστοιχη ιταλική λέξη «pitta».

Στην αρχαία Eλλάδα η πίτα ονομαζόταν «πλακούς».

Ο «πλακούς» ήταν  στρόγγυλη ζύμη με μέλι που ψηνόταν σε καυτή πλάκα (σημερινή κρέπα με κάποιες σύγχρονες παραλλαγές).

Ιδιαίτερη επιτυχία είχε  ο «μυτλωτός»,  άλλο είδος πίτας της αρχαιότητας με μέλι, τυρί και σκόρδα. 

Επίσης, χαρακτηριστική πίτα ήταν και «η μάζα»,  ζυμωμένη με αλεύρι (από κριθάρι ή σίκαλη ή κεχρί) και διάφορα όσπρια.

Οι πίτες εξακολούθησαν να κάνουν την εμφάνισή τους και στους επόμενους αιώνες σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, αλλάζοντας μορφή από τόπο σε τόπο.

Σήμερα, η παράδοση της πίτας συνεχίζεται και είναι διαδεδομένη σε όλη την Ελλάδα.

Στην Ήπειρο, η πίτα ήταν η βασική τροφή των νομάδων κτηνοτρόφων, των σκηνιτών των Βλάχων και Σαρακατσαναίων. Λίγο αλεύρι (σταριού ή καλαμποκιού) από τις ανταλλαγές των προϊόντων τους με τους γεωργούς, λίγο από τα προϊόντα των κοπαδιών τους και ότι άλλο τους πρόσφερε η φύση τριγύρω, στη στιγμή ετοίμαζαν την  πίτα, την έψηναν πάνω σε καυτές πλάκες ή στη ζεστή χόβολη και υπήρχε φαγητό για όλες τις ώρες της ημέρας ή και για μέρες, αφού τρωγόταν εξίσου ευχάριστα  ζεστή ή κρύα.

Η γέμιση της πίτας διαφέρει από περιοχή σε περιοχή ανάλογα με τα τοπικά υλικά και τις τοπικές συνήθειες.

Θα συναντήσουμε πίτες με διάφορα λαχανικά συνδυασμένα  με πολλών ειδών τυριά και πολλές φορές με την προσθήκη σταρένιου τραχανά.

Επίσης πίτες με γέμιση κρέατος ή κοτόπουλου ή ψαριών (ψαρόπιτες κυρίως στα νησιά) .

Ιδιαίτερα ξακουστές είναι οι βλάχικες πίτες, ως επίσης και οι ποντιακές (μπερέκ).

Πίτες με ένα ή δύο φύλλα, με πολλά φύλλα, με δίχως φύλλα (λιανές), πίτες γλυκές ή αλμυρές, με πλούσια υλικά συμβάλλουν σ’ ένα πλήρες και ισορροπημένο διατροφικό προϊόν μεγάλης θρεπτικής αξίας.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το τελικό αποτέλεσμα δεν εξαρτάται από τα φύλλα και τα χρησιμοποιούμενα υλικά αλλά, κυρίως, από τη φαντασία και το μεράκι της ίδιας της νοικοκυράς.

Τελειώνοντας, αναφέρω και κάτι αξιοσημείωτο.

Κάθε καλοκαίρι, με το κλείσιμο των σχολείων συνόδευα τη γιαγιά μου στο πατρικό της, στο πανέμορφο χωριό Κυπαρίσσι.

Οι πιο ευχάριστες ώρες της ημέρας, για μένα, ήταν οι βραδινές.

Ήταν  η ώρα  που επέστρεφαν όλοι από τις αγροτικές εργασίες τους και αναζητούσαν την ξεκούραση σ’ ένα εύκολο και γρήγορο δείπνο. Νόμιζα πως εκείνες τις ώρες ζωντάνευε το χωριό. Φωνές, γέλια, χαρές αντηχούσαν παντού. Δεν υπήρχε φωτισμός στο χωριό. Όμως, όλες οι αυλές  φεγγοβολούσαν  από τις πύρινες φλόγες που αναπηδούσαν  από τη γάστρα της κάθε μιας νοικοκυράς που έψηνε με τέχνη την καλοφτιαγμένη πίτα για το βραδινό δείπνο.

Εικόνες μαγικές στα παιδικά μου μάτια!

Κι επειδή ο λόγος….. περί πίτας, σας παραθέτω τα είδη της πίτας που έκανε τόσο η γιαγιά μου όσο και όλες οι Κυπαρισσιώτισσες νοικοκυρές και όχι μόνο…. πρασσόπιτα, σπανακόπιτα, λαχανόπιτα (με λιβουδιές, λάπατα, πιρπιρούνες και τσουκνίδια), τυρόπιτα, κουλουρόπιτα, ζυμαρόπιτα, πασπαλόπιτα, καλαμποκόπιτα, τραχανόπιτα, πετουρόπιτα ή πιτιρόπτα ή βασιλόπιτα (με ψημένα φύλλα), κρεμμυδόπιτα γινομένη, μανιταρόπιτα (με στεγνά μανιτάρια), αρμόπιτα (με λάχανο τουρσί), μπουντζόπιτα (πίτα ψημένη στη μπόντζα-ειδικό σκεύος από χώμα).

Κυρίαρχη θέση στις γλυκές πίτες είχε η γαλατόπιτα, η κολοκυθόπιτα και το πλαστό (πίτα με καρύδια και μέλι).»

Την ευχαριστούμε πολύ, για μια ακόμα φορά…

Όλα αυτά διαβάστηκαν στην τάξη και εμπλουτίστηκαν από τη συζήτηση που ακολούθησε...  

Τετάρτη, 5 Δεκεμβρίου 2012 Σήμερα ήρθε στην τάξη μας ο Σχολικός Σύμβουλος κ. Μαλέτσκος Θανάσης και  δίδαξε την παραγωγή γραπτού λόγου.

 2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών Ε1΄τάξη                            Γρεβενά, 07  Δεκεμβρίου 2012

Το πρώτο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών  στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2012-2013 δραστηριότητα με τίτλο:   «Ιστορία, πολιτισμός, ήθη-έθιμα, παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου». Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, μεταξύ των άλλων, θα συγκεντρώσουμε με τη μέθοδο της συνέντευξης πληροφορίες και παλιές φωτογραφίες. Αυτές τις φωτογραφίες θα τις σαρώσουμε, δηλαδή θα τις δώσουμε ψηφιακή μορφή, ενώ τα κείμενα θα τα γράψουμε στον Η/Υ και σταδιακά θα τα δημοσιοποιήσουμε, με σκοπό πρώτα απ’ όλα να τα γνωρίσει και η  τοπική κοινωνία, αλλά πολύ περισσότερο γιατί θέλουμε να παρακαλέσουμε όσους γνωρίζουν πρόσωπα, καταστάσεις ή άλλες πληροφορίες και θέλουν να μας βοηθήσουν,  να μας τις γνωστοποιήσουν στο τηλέφωνο 2462022511 ή στα e-mail mail@2dim-greven.gre.sch.gr  και karaliolio@sch.gr .   

Σήμερα  στα  πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, θα δημοσιοποιήσουμε το κείμενο για την «αρχιτεκτονική του Γρεβενιώτικου σπιτιού» (μαζί με τέσσερις παλιές φωτογραφίες) που μας έστειλε η κα Φωτίου Μεταξία (Ξένια), Υπεύθυνη Σχολικών Δραστηριοτήτων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, η οποία επισκέφτηκε το Σχολείο μας και το παρουσίασε η ίδια στην τάξη μας.

«AΡXITEKTONIKH   ΓΡΕΒΕΝΙΩΤΙΚΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ

Το σπίτι της παρακάτω φωτογραφίας,  χτίστηκε περίπου στα 1900. Ήταν τριώροφο   με υπόγειο και διέθετε  14 δωμάτια. Στον  πρώτο  όροφο  υπήρχαν οι χώροι   υποδοχής (σαλόνια), η κουζίνα και άλλοι βοηθητικοί χώροι, ενώ  στο δεύτερο και τρίτο όροφο υπήρχαν τα υπνοδωμάτια. Κάθε  δωμάτιο του δεύτερου και τρίτου ορόφου είχε το δικό του  ανεξάρτητο μπαλκόνι και αυτό αποτελούσε  το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που προσέδιδε  ομορφιά και  αρχοντικό στυλ στο οίκημα. Άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι τα μεγάλα ορθογώνια παράθυρα που διέθεταν όλα τα δωμάτια  και υπήρχαν περιμετρικά σ’  όλους  τους τοίχους του σπιτιού. Η πρόσοψη του σπιτιού έβλεπε  στη Γεωργίου Μπουσίου,  έναντι  ΟΤΕ.

(Εδώ μπορείτε να δείτε τη φωτογραφία  του σπιτιού)

Το προαναφερόμενο σπίτι  ήταν ιδιοκτησία του Αναγνώστου  Βασιλείου, ο οποίος ήταν έμπορος υφασμάτων  και διέθετε εμπορικό κατάστημα στην πλατεία της πόλης των Γρεβενών. Στην επόμενη φωτογραφία  εικονίζονται τα  παρακάτω  πρόσωπα  που κατοικούσαν στο σπίτι για το οποίο γίνεται λόγος και είναι : η Βασιλική Αναγνώστου, σύζυγος  του ιδιοκτήτη  Βασίλη  Αναγνώστου με τους τρεις εγγονούς της,  (από αριστερά προς τα δεξιά, Βασίλης, Τάσος και Χρήστος Αναγνώστου.)

(Εδώ μπορείτε να δείτε τη φωτογραφία της οικογένειας)

 Το προαναφερόμενο σπίτι  κάηκε από τους Γερμανούς  κατά την περίοδο του πολέμου του 1940 και κατόπιν κατεδαφίστηκε. Το πρόσωπο που εικονίζεται στον  ισόγειο τοίχο του σπιτιού είναι η  Θεοδώρα Αναγνώστου σύζυγος του Βασίλη  Αναγνώστου για τον οποίο γίνεται  λόγος   παραπάνω.  Η φωτογραφία τραβήχτηκε αφού το σπίτι κάηκε.

Στο ίδιο οικόπεδο, μετά την κατεδάφιση του εν λόγου σπιτιού χτίστηκε το επόμενο σπίτι της οικογένειας  από το γιο του Βασίλη αναγνώστου, Αχιλλέα Αναγνώστου εμπόρου στο επάγγελμα.

            (Εδώ μπορείτε να δείτε τη φωτογραφία  του νέου σπιτιού)

Η πρόσοψη του σπιτιού  έβλεπε  στην οδό Γεωργίου  Μπουσίου, το νέο σπίτι ήταν διώροφο με λιγότερα δωμάτια και δύο μπαλκόνια στους δύο τοίχους του σπιτιού.

Ένα κοινό  χαρακτηριστικό  των δύο σπιτιών είναι τα μεγάλα μακρόστενα  παράθυρα.

(Εδώ μπορείτε να δείτε μια ακόμα  φωτογραφία  του νέου σπιτιού)

Στο δεύτερο αυτό νέο  οίκημα  εγκαταστάθηκε η οικογένεια του Αχιλλέα και της Παναγιώτας Αναγνώστου με τα τέσσερα παιδιά τους, Βασίλης, Χρήστος, Τάσος και  Κωνσταντινιά Αναγνώστου.                     

Στη φωτογραφία  εικονίζεται  ο Αχιλλέας Αναγνώστου με τις εγγονές του  Παναγιώτα και Αγνή,  κόρες του  Βασίλη Αναγνώστου.

(Εδώ μπορείτε να δείτε τη φωτογραφία)

To δεύτερο αυτό σπίτι της οικογένειας Αναγνώστου  κατεδαφίστηκε το 1974 -75 και στη θέση του χτίστηκε πενταώροφη οικοδομή η οποία υπάρχει και  σήμερα.»

Την ευχαριστούμε πάρα πολύ…

 Όλα αυτά μαζί με τις φωτογραφίες παρουσιάστηκαν  στην τάξη και εμπλουτίστηκαν από τη συζήτηση που ακολούθησε...

 Ακόμη την ίδια μέρα στείλαμε το παρακάτω μήνυμα στις εθνικές επιτροπές e-twining όλων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης μεταφρασμένο στην Αγγλική, Γερμανική και Γαλλική γλώσσα.

«2^ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών Ελλάδας

Γεια σας φίλοι μας

Είμαστε μαθητές του πρώτου τμήματος της Πέμπτης τάξης (Ε΄1) του 2^ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών. Τα Γρεβενά είναι μια μικρή πόλη στη βόρεια Ελλάδα και είναι η πόλη των μανιταριών και των πευκοδασών. Είμαστε περίπου έντεκα ετών και στο σχολείο μαθαίνουμε Ελληνική Γλώσσα, Μαθηματικά, Ιστορία, Τεχνικά, Φυσική, Γεωγραφία, Γυμναστική, Γαλλικά, Γερμανικά και Αγγλικά! Επίσης πραγματοποιούμε και άλλες δραστηριότητες. Φέτος πραγματοποιούμε μία δραστηριότητα στα πλαίσια των Πολιτιστικών Θεμάτων για τα «παραδοσιακά παιχνίδια», δηλαδή τα παιχνίδια που έπαιζαν οι πρόγονοί μας στο μακρινό παρελθόν! Ενδιαφερόμαστε να μάθουμε για τα παραδοσιακά παιχνίδια της χώρας σας. Εάν θέλετε να μοιραστούμε  ιδέες και να ανταλλάξουμε πληροφορίες πάνω σ’ αυτό το θέμα, ελάτε σε επαφή μαζί μας μέσω του eTwinning.

Οι μαθήτριες και οι μαθητές της τάξης

Ο δάσκαλος της τάξης

Αργύριος Καραλιόλιος

 2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών Ε1΄τάξη          Γρεβενά, 14  Δεκεμβρίου 2012

Το πρώτο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών  στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2012-2013 δραστηριότητα με τίτλο:  «Ιστορία, πολιτισμός, ήθη-έθιμα, παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου». Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, μεταξύ των άλλων, θα συγκεντρώσουμε με τη μέθοδο της συνέντευξης πληροφορίες και παλιές φωτογραφίες. Αυτές τις φωτογραφίες θα τις σαρώσουμε, δηλαδή θα τις δώσουμε ψηφιακή μορφή, ενώ τα κείμενα θα τα γράψουμε στον Η/Υ και σταδιακά θα τα δημοσιοποιήσουμε, με σκοπό πρώτα απ’ όλα να τα γνωρίσει και η  τοπική κοινωνία, αλλά πολύ περισσότερο γιατί θέλουμε να παρακαλέσουμε όσους γνωρίζουν πρόσωπα, καταστάσεις ή άλλες πληροφορίες και θέλουν να μας βοηθήσουν,  να μας τις γνωστοποιήσουν στο τηλέφωνο 2462022511 ή στα e-mail mail@2dim-greven.gre.sch.gr  και karaliolio@sch.gr .   

Σήμερα  στα  πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, θα δημοσιοποιήσουμε το μήνυμα που μας έστειλε η κα Μαρία Καραγιάννη – Λιούζα για τα παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μας (του νομού Γρεβενών). Επίσης μας έστειλε και δύο παλιές φωτογραφίες που μπορείτε να δείτε εδώ…

«Παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου.

 Το παιχνίδι στον τόπο μου είχε κυρίαρχη θέση τόσο στα παιδιά, όσο και στους μεγάλους. Δεν ήταν λίγες οι φορές που στις γειτονιές (στις αλάνες) έβλεπες γυναίκες, άντρες να παίζουν μαζί με τα παιδιά κρυφτό, κυνηγητό, φίτσια και κατά τους χειμερινούς μήνες (όταν  χιόνιζε) σύσσωμη η γειτονιά να παίζει χιονοπόλεμο με κέφι, με γέλια, αψηφώντας το κρύο. Επίσης και μέσα στο σπίτι συμμετείχε όλη η οικογένεια στο παιχνίδι παίζοντας την κολοκυθιά, τα αινίγματα-γρίφους, τα κότσια, τη φωτιά, κλπ.

Με το παιχνίδι  διασκέδαζαν, αποκτούσαν δύναμη, αυτοπεποίθηση, χαρά και αισιοδοξία για το αύριο και πόσο μάλλον τα μικρά παιδιά μέσα από το παιχνίδι μάθαιναν να πειθαρχούν να δημιουργούν προσωπικότητα, να κοινωνικοποιούνται, να ασκούν το πνεύμα και το σώμα σε καλή φυσική κατάσταση.

Αξιοσημείωτο είναι ότι παλαιότερα τα παιδιά του τόπου μου (και όχι μόνο) έπαιζαν με τα παιχνίδια που τους έδινε η ίδια η φύση π.χ. με πετραδάκια (πεντόβολα, φίτσια, πετριές), με ξύλα (σπαθιά-ξιφομαχία, τραμπάλα, άρματα), με βέργες (τσιουλέγκα, στεφάνια-σημερινά χούλα χουπ), με όσπρια (τριώτες- εννιάρες), με κοκαλάκια, δέρματα ή όργανα ζώων (κότσια, γιάτες, φούσκες),  με πάνινα υλικά, κουρέλια (μπάλες, κούκλες), με τριχιές (κούνια στο δένδρο, σχοινάκι, σύρσιμο-τράβηγμα), με μπουμπούκια παπαρούνας, με ροδοπέταλα (κούκλες), με κεραμίδα και νήμα τα κορίτσια έπαιζαν «αργαλειό»,  όπως επίσης και με τα καρούλια καρφώνοντας τέσσερα – πέντε τελάκια στο επάνω μέρος τους, στερέωναν νήμα και από την τρυπούλα έβγαινε περίτεχνο κορδόνι.

Τα περισσότερα παιχνίδια έχουν αρχαιοελληνικές ρίζες. Οι αρχαίοι πρόγονοί μας έδιναν μεγάλη σημασία στο ρόλο του παιχνιδιού. Μεγάλο ενδιαφέρον έδειχναν στα ομαδικά παιχνίδια και πίστευαν ότι μέσα απ’ αυτά  πραγματοποιείται η τελειοποίηση του ανθρώπου, γι’ αυτό και τα είχανε εντάξει στο πρόγραμμα αγωγής των παιδιών.  Πίστευαν ότι το ομαδικό παιχνίδι  απαλλάσσει το παιδί  από ψυχικά συμπλέγματα, αγωνίες, δειλίες, εγωισμούς, γίνεται ελεύθερο και πειθαρχικό.

Το παιχνίδι και η κίνηση αποτελεί ζωτική ανάγκη για κάθε νεαρή ζωή μέσα στη φύση. Το συναντάμε στα ζώα που τρέχουν, πηδούν, κυλιούνται στο χορτάρι.

Αυτή η φυσική ανάγκη δεν πρέπει να λείπει από τα παιδιά. Παιδί και παιχνίδι είναι λέξεις που συνεπάγεται η μία την άλλη. Από τη στιγμή της γέννησής του το παιδί παίζει κουνώντας τα χεράκια του, τα ποδαράκια του, αργότερα παίζει  με τα δαχτυλάκια του, τις κουδουνίστρες συνεχίζει με μπάλες ή κούκλες, τρέχει, πηδάει έως ότου φτάσει στο ομαδικό παιχνίδι της γειτονιάς.

Σήμερα, οι γειτονιές και οι αλάνες είναι λιγοστές, με αποτέλεσμα τα παιδιά να καθηλώνονται στο σπίτι, να ασχολούνται με ηλεκτρονικά παιχνίδια, να γίνονται οκνηρά, μοναχικά και, ως επί το πλείστον, με προβλήματα ψυχοσωματικά και κοινωνικότητας.

Κλείνοντας αναφέρω δύο  παραδοσιακά  παιχνίδια του τόπου μου  που έχουν χαθεί στο χρόνο.

1)   «Τα λουκούμια»

Ομαδικό χειμωνιάτικο παιχνίδι.

Υλικά δύο φτυαράκια ή δύο φαρδιά ξύλα.

Το παιχνίδι αυτό παίζεται όταν όλα είναι χιονισμένα και μάλιστα με αρκετό χιόνι. Δέκα ή περισσότερα παιδιά χωρίζονται σε δυο ομάδες. Μπαίνουν στη χιονισμένη αλάνα (το χιόνι να είναι απάτητο) και με τα φτυαράκια ανοίγουν διαδρόμους ούτως ώστε να δημιουργηθούν  δέκα ή και περισσότερα τετράγωνα κομμάτια (σαν μεγάλα λουκούμια). Κάθε ομάδα διαλέγει τα δικά της  λουκούμια.

Όταν δίνεται το σύνθημα η μία ομάδα κυνηγά την άλλη ανάμεσα στους διαδρόμους. Τα παιδιά προσέχουν να μη πέσουν και χαλάσουν τα λουκούμια.

Στο τέλος παίρνει πόντους η ομάδα που έχει τα περισσότερα άθικτα λουκούμια.

Το παιχνίδι είχε όρους… δεν επιτρεπόταν σπρωξιές, βρισιές και τραβήγματα.

2)    « Η πούλκα»

Οικογενειακό, σπιτικό παιχνίδι (γρίφος)

Η «πούλκα» ήταν βραδινό παιχνίδι. Συνήθως παιζόταν στα χωριά, όπου όλες οι οικογένειες ήταν λίγο - πολύ  γνωστές. Στην πόλη, αρκούνταν μόνο στις συγγενικές και φιλικές οικογένειες .

Αντρόγυνο (οι γονείς)

Πούλκα (το μικρό κορίτσι)

Κουκουτσέλας (το μικρό αγόρι)

Κουκουβάγια (η γιαγιά)

Κουκουβάγιος (ο παππούς)

Ρωτούσε ο πατέρας στα παιδιά…. πού είναι ένα αντρόγυνο, δύο πούλκες, ένας κουκουτσέλας και μια κουκουβάγια; (δηλαδή σε ποιο σπίτι βρίσκονται… ένα αντρόγυνο, δύο κορίτσια, ένα αγόρι και μια γιαγιά !)

Τα παιδιά έπρεπε να σκεφτούν γρήγορα, έξυπνα και σύντομα να απαντήσουν ποιανού ήταν αυτή η οικογένεια. Κέρδιζε αυτός που έπαιρνε τους περισσότερους πόντους.

Μαρία Καραγιάννη-Λιούζα»

Την ευχαριστούμε πολύ, για μια ακόμα φορά…

Επίσης σήμερα θα δημοσιοποιήσουμε τις εργασίες κάποιων μαθητριών και μαθητών της τάξης μας για παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου  μας, που δημιουργήθηκαν με τη μέθοδο της συνέντευξης.

Η Δέσποινα έγραψε για το «κουτσό», το «κορόιδο» και τα «πεντόβολα»:

«Το «κουτσό» που παίζεται από τα παιδιά σε ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο χωρισμένο σε μικρότερα κομμάτια, που είναι χαραγμένο με κιμωλία ή κάποιο ξύλο στο έδαφος. Μετά φτιάχνουν πιο πέρα μια ευθεία γραμμή και από μια απόσταση 5-6 μέτρων κάθε παιδί ρίχνει ένα πλακέ κεραμίδι ή μια πλατιά πέτρα προς τη γραμμή. Όποιο παιδί ρίξει την πέτρα πιο κοντά ή πάνω στη γραμμή παίζει πρώτο. Αυτό, λοιπόν, χοροπηδώντας στο ένα πόδι, σπρώχνει την πέτρα από κουτάκι σε κουτάκι, από την αρχή ως το τέλος του σχεδίου και έπειτα τη γυρίζει με τον ίδιο τρόπο χοροπηδώντας στο ένα πόδι πάλι πίσω. Το κουτσό παίζεται με παραλλαγές με διάφορους τρόπους και διάφορα σχήματα σε όλο το νομό Γρεβενών.

Το «κορόιδο», είναι ένα παλιό παιχνίδι που παίζεται από πολλά παιδιά, τα οποία στέκονται σε κύκλο. Έχουν μια μπάλα και στέλνουν πάσες το ένα στο άλλο. Ανάμεσά τους όμως στέκεται ένα παιδί, το «κορόιδο», που προσπαθεί να πιάσει τη μπαλιά που προορίζεται για ένα από τα παιδιά που στέκουν απ’ έξω. Αν το «κορόιδο» την πιάσει, τότε το παιδί που την έριξε χάνει και γίνεται αυτό «κορόιδο», ενώ το «κορόιδο» παίρνει τη θέση του.

Τα «πεντόβολα», είναι ένα παιχνίδι που παίζεται από δύο ή περισσότερα παιδιά. Κάθε παιδί χρειάζεται να έχει πέντε πετραδάκια στρογγυλά και λεία, σαν μεγάλα φουντούκια. Τα παιδιά κάθονται κάτω αντικριστά και αφήνουν στη γη τα τέσσερα χαλίκια τους, ενώ το πέμπτο το κρατάνε στη χούφτα τους. Αυτό το πετούν στον αέρα, ενώ την ίδια στιγμή, προσπαθούν να πιάσουν, πρώτα το ένα, μετά  δύο κ.λπ., τα πετραδάκια που έχουν μπροστά τους και ταυτόχρονα να αρπάξουν και το άλλο που πέφτει από ψηλά.

Τα «σκλαβάκια», είναι ένα παιχνίδι στο οποίο τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες και βάζουν σημάδι από ένα δέντρο, μια πέτρα κ.ά., που το ονομάζουν «λημέρι μας». Τα δύο λημέρια είναι το ένα απέναντι στο άλλο, σε αρκετή απόσταση. Στη μέση της απόστασης φτιάχνουν μια γραμμή, το σύνορο. Μόλις δοθεί το σύνθημα, τα παιδιά και από τις δύο ομάδες, κινούνται προς το σύνορο και κάθε παιδί της μια ομάδας προσπαθεί να πιάσει αιχμάλωτο ένα παιδί της άλλης (αιχμάλωτος θεωρείται αυτός που τον άγγιξε αντίπαλος). Ο αιχμάλωτος μεταφέρεται στο λημέρι της ομάδας και μένει εκεί μέχρι να έρθει ένα παιδί της δικής του ομάδας να τον αγγίξει και να τον ελευθερώσει. Νικάει η ομάδα που θα πιάσει τους περισσότερους αιχμαλώτους.»

Η Ιωάννα και η Ελισάβετ έγραψαν για το τζαμί ή κεραμιδάκια, ένα παιχνίδι που παιζόταν στα Γρεβενά παλιότερα, αλλά παίζεται ακόμα και σήμερα.

Το παιχνίδι παίζονταν σε δύο ομάδες. Στην αρχή τα παιδιά έστηναν έναν πύργο από μικρά κεραμίδια. Κατόπιν προσπαθούσαν να ρίξουν τον πύργο με μια μπάλα. Αν τα κατάφερναν, τα παιδιά της άλλης ομάδας έπαιρναν την μπάλα και προσπαθούσαν να πετύχουν τα παιδιά της αντίπαλης ομάδας. Όποιον πετύχαιναν, έβγαινε απ’ το παιχνίδι. Η άλλη ομάδα έπρεπε να στήσει τα κεραμίδια πριν  τους «κάψουν» όλους και να φωνάξει «τζαμί». Αν το έκανε, κέρδιζε. Αν όχι, έχανε και κέρδιζε η αντίπαλη ομάδα.  

Να, λοιπόν, ένα παιχνίδι του παλιού καιρού, το οποίο δεν πρέπει να ξεχάσουμε, γιατί είναι μέρος του πολιτισμού μας.»

Ο Γιάννης έγραψε για τη «μακριά γαϊδούρα»:

«Τα παλιά χρόνια οι γονείς και οι παππούδες μας δεν είχαν παιχνίδια του εμπορίου ή ηλεκτρονικά παιχνίδια που έχουμε σήμερα. Είχαν όμως πολλά ομαδικά παιχνίδια που ήτανε εξίσου διασκεδαστικά και τα παίζανε στις γειτονιές.

Η «μακριά γαϊδούρα», σύμφωνα με όσα μου είπαν η γιαγιά μου και η μαμά μου, παιζόταν από πολλά αγόρια και κορίτσια. Πρώτα χωρίζονταν σε δύο ομάδες. Ένα άτομο από τη μία ομάδα στεκόταν όρθιος με την πλάτη στον τοίχο και οι υπόλοιποι έσκυβαν, κάνοντας το κορμί τους ορθή γωνία και έβαζαν το κεφάλι κάτω από τα πόδια του μπροστινού, ενώ ο πρώτος έβαζε το κεφάλι στην κοιλιά αυτού που ήταν όρθιος στον τοίχο. Τα παιδιά της άλλης ομάδας προσπαθούσαν να ανεβούν πάνω στις πλάτες των σκυμμένων παιδιών, χωρίς να ακουμπήσουν στη γη. Αν κάποιος ακουμπούσε στη γη, τότε αντιστρέφονταν οι ρόλοι. Έτσι παιζόταν η μακριά γαϊδούρα.»

Ο Χρήστος έγραψε για τον «μπίσκα»:

Ο «μπίσκας» παίζεται από 6-8 παιδιά. Τα παιδιά στέκονται κυκλικά. Το κάθε παιδί έχει ένα ξύλινο μπαστούνι που πρέπει να το έχει μέσα σε μια λακουβίτσα (οι λακουβίτσες είναι μία λιγότερη από το σύνολο των παιδιών). Αυτός που δεν έχει μπαστούνι στη λακουβίτσα, τα φυλάει με ένα τενεκεδάκι και χτυπώντας το με το μπαστούνι προσπαθεί να το φέρει στο κέντρο του κύκλου, ενώ οι συμπαίκτες του προσπαθούν χτυπώντας το με το μπαστούνι τους να το απομακρύνουν από το κέντρο, χωρίς όμως να τον αφήσουν να βάλει το μπαστούνι του στη λακουβίτσα τους. Αν αυτός τα καταφέρει (να βάλει το τενεκεδάκι στο κέντρο), φωνάζει «μπίσκας» και όλοι πρέπει να αλλάξουν λακουβίτσες.»

Η Μαρία έγραψε για τα «άρματα με σχέδιο»:

«Είναι ένα είδος κρυφτού που παίζονταν με δύο ομάδες παιδιών πέντε ή έξι ατόμων η κάθε μία. Η μία ομάδα «τα φύλαγε» και η άλλη κρύβονταν. Η ομάδα που κρύβονταν έπρεπε να ζωγραφίσει κάποιο σχέδιο (κάτι σαν χάρτη), για το πού θα πήγαιναν να κρυφτούν. Το σχέδιο θα το χρησιμοποιούσε η άλλη ομάδα για να τους βρει. Αν η ομάδα που κρυβόταν γυρνούσε πρώτη πίσω στο σημείο εκκίνησης, χωρίς να τους ανακαλύψει, η άλλη ομάδα τότε κέρδιζε και ξανακρυβότανε στο καινούριο τους σχέδιο.»

Όλα αυτά διαβάστηκαν στην τάξη και εμπλουτίστηκαν από τη συζήτηση που ακολούθησε...  Ακόμα αποφασίστηκε να παίξουμε στο σχολείο αυτά τα παιχνίδια (αλλά και άλλα), καθώς και να δημοσιοποιήσουμε φωτογραφίες και βίντεο αυτών. 

 2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών Ε1΄τάξη          Γρεβενά, 19  Δεκεμβρίου 2012

Το πρώτο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών  στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2012-2013 δραστηριότητα με τίτλο:  «Ιστορία, πολιτισμός, ήθη-έθιμα, παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου». Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, μεταξύ των άλλων, θα συγκεντρώσουμε με τη μέθοδο της συνέντευξης πληροφορίες και παλιές φωτογραφίες. Αυτές τις φωτογραφίες θα τις σαρώσουμε, δηλαδή θα τις δώσουμε ψηφιακή μορφή, ενώ τα κείμενα θα τα γράψουμε στον Η/Υ και σταδιακά θα τα δημοσιοποιήσουμε, με σκοπό πρώτα απ’ όλα να τα γνωρίσει και η  τοπική κοινωνία, αλλά πολύ περισσότερο γιατί θέλουμε να παρακαλέσουμε όσους γνωρίζουν πρόσωπα, καταστάσεις ή άλλες πληροφορίες και θέλουν να μας βοηθήσουν,  να μας τις γνωστοποιήσουν στο τηλέφωνο 2462022511 ή στα e-mail mail@2dim-greven.gre.sch.gr  και karaliolio@sch.gr .   

Σήμερα  στα  πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, θα δημοσιοποιήσουμε το μήνυμα που μας έστειλε η κα Μαρία Καραγιάννη – Λιούζα για το Χριστουγεννιάτικο Δέντρο:

« ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ…. με ελληνικότατες ρίζες!          

 Χριστούγεννα, μέρες χαράς, μέρες γιορτής.

 Ατμόσφαιρα γλυκιάς θαλπωρής στο σπίτι, στην οικογένεια με τις χαρούμενες προετοιμασίες, τις δημιουργικές φαντασίες, με τα ήθη και έθιμα των γιορτινών αυτών ημερών.

Η αξία των Χριστουγεννιάτικων γιορτών έγκειται στις νοσταλγικές  παιδικές αναμνήσεις που μένουν ίσως αναλλοίωτες στο χρόνο.

Κουλουράκια, μελομακάρονα, κουραμπιέδες, βασιλόπιτες, δώρα, στολίδια, χριστουγεννιάτικο δέντρο,  κάλαντα!

Κάλαντα, η χαρά των παιδιών!

Μικρά και μεγάλα παιδιά κατά ομάδες, νύχτα με χιόνι με παγωνιά τραγουδούσαν το χαρμόσυνο άγγελμα της γέννησης του Χριστού.

Ντυμένα ζεστά, με την τσόχινη τσάντα (τορβάς) περασμένη χιαστή στο πανωφόρι τους πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι και με όλη τη δύναμη της ψυχής τους έψαλλαν τα κάλαντα καθένας με τον δικό του τρόπο «καλήν εσπέραν άρχοντες…» ή «κόλιντα μπάμπου, κόλιντα και μένα μπάμπου κλούρα….» και γέμιζε η  τσόχινη τσάντα με κουλούρες (ειδικά παρασκευασμένες για τη μέρα αυτή), με καρύδια, με κάστανα με καραμέλες ή και κανένα πενηνταράκι-δραχμή,  ανάλογα με την οικονομική άνεση του κάθε σπιτιού. Και δεν ήταν λίγες οι φορές που τα παιδιά έφευγαν απογοητευμένα από κάποια σπίτια που δεν άνοιγαν την πόρτα τους και το τραγούδι τότε ήταν ανάλογο….. σ’ αυτό το σπίτι το τρανό οι πέτρες να ραγίσουν…..

Τα παιδιά, τα παλαιότερα χρόνια, δεν είχαν μαζί τους μουσικά όργανα, διέθεταν μόνο τις φωνητικές τους χορδές. Πολλές φορές κουβαλούσαν μαζί τους και ένα φυσικό κλωνάρι δένδρου είτε αυτό ήταν έλατο ή βελανιδιά ή κέδρο. Το είχαν στολισμένο ανάλογα με χρυσόχαρτα, με καρύδια  και  βαμβάκι. Ήταν ένα πρωτότυπο χριστουγεννιάτικο δέντρο το οποίο στη συνέχεια στόλιζε την είσοδο του σπιτιού για καλή χρονιά. Αυτό το έθιμο, μάλλον, έχει προγονικές ρίζες. (Χαρακτηριστική η φωτογραφία που μπορείτε να δείτε εδώ  από το αρχείο του 2ου Δημοτικού Σχολείου.)

Στην αρχαία Ελλάδα στόλιζαν την  «ειρεσιώνη».

Η ειρεσιώνη (είρος - έριον, μαλλί) ήταν κλάδος αγριελιάς που συμβόλιζε  την γονιμότητα και μακροζωία (η ελιά, εξάλλου, είναι υπέρ - αιωνόβιο δένδρο).

Κατά τους μήνες του φθινοπώρου τα παιδιά  στόλιζαν την ειρεσιώνη με γιρλάντες από μαλλί (σύμβολο κι αυτό μακροζωίας… ν΄ασπρίσει… να γεράσει), με ξηρούς καρπούς, σύκα, κάστανα κλπ., και την περιέφεραν σ’ όλους τους δρόμους, σ’ όλα τα σπίτια τραγουδώντας τα δικά τους κάλαντα προς έκφραση ευχαριστίας, γονιμότητας και ευφορίας του λήξαντος έτους. Τα παιδιά μάζευαν ανάλογα φιλοδωρήματα και στο τέλος  τοποθετούσαν την ειρεσιώνη στην είσοδο του σπιτιού όπου έμενε εκεί μέχρι το τέλος του επόμενου έτους.

Το έθιμο αυτό μεταδόθηκε στους βόρειους λαούς από  έλληνες ταξιδευτές.

Οι βόρειοι λαοί  υιοθέτησαν το πανάρχαιο αυτό έθιμο, ελλείψει όμως  ελαιοδένδρων,  στόλιζαν δένδρα που ευδοκιμούσαν στον τόπο τους, δηλαδή  έλατα, πεύκα κλπ.

Το έθιμο της ειρεσιώνης κατά τους χρόνους του βυζαντίου καταδικάστηκε ως ειδωλολατρικό και απαγορεύτηκε.

Αιώνες αργότερα, το ίδιο έθιμο επανήλθε με τη μορφή πρωτοχρονιάτικου δένδρου από τους βαυαρούς που συνόδεψαν τον Όθωνα στην Ελλάδα και το παρουσίασαν ως δικό τους χριστουγεννιάτικο έθιμο. Όμως το έθιμο της ειρεσιώνης υπήρχε πάντα στην  ιστορική μνήμη των ελλήνων και γι αυτό το λόγο  οι πρόγονοί μας το υιοθέτησαν άμεσα, ως χριστουγεννιάτικο δέντρο.

                                                     Μαρία Καραγιάννη - Λιούζα»

Την ευχαριστούμε πολύ, για μια ακόμα φορά…

Όλα αυτά διαβάστηκαν στην τάξη και εμπλουτίστηκαν από τη συζήτηση που ακολούθησε...  

Περισσότερα για τα ήθη και έθιμα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς διαβάσαμε στην ιστοσελίδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Αμυγδαλιών www.e-amigdalies.gr

Καλά Χριστούγεννα σε όλους…

 2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών Ε1΄τάξη                    Γρεβενά, 20  Δεκεμβρίου 2012

Το πρώτο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών  στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2012-2013 δραστηριότητα με τίτλο:  «Ιστορία, πολιτισμός, ήθη-έθιμα, παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου». Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, μεταξύ των άλλων, θα συγκεντρώσουμε με τη μέθοδο της συνέντευξης πληροφορίες και παλιές φωτογραφίες. Αυτές τις φωτογραφίες θα τις σαρώσουμε, δηλαδή θα τις δώσουμε ψηφιακή μορφή, ενώ τα κείμενα θα τα γράψουμε στον Η/Υ και σταδιακά θα τα δημοσιοποιήσουμε, με σκοπό πρώτα απ’ όλα να τα γνωρίσει και η  τοπική κοινωνία, αλλά πολύ περισσότερο γιατί θέλουμε να παρακαλέσουμε όσους γνωρίζουν πρόσωπα, καταστάσεις ή άλλες πληροφορίες και θέλουν να μας βοηθήσουν,  να μας τις γνωστοποιήσουν στο τηλέφωνο 2462022511 ή στα e-mail mail@2dim-greven.gre.sch.gr  και karaliolio@sch.gr .   

Σήμερα  στα  πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, επισκεφτήκαμε (μαζί με τους μαθητές  και μαθήτριες του  πρώτου τμήματος της  Έκτης τάξης  και τη δασκάλα τους Δέσποινα Μπαγκράτσα) το σπίτι του Μακεδονομάχου Ζήση Βέρρου.

Ο Ζήσης Βέρρος, σύμφωνα με στοιχεία που βρήκαμε στο διαδίκτυο, γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου του 1880, στην Αβδέλλα Γρε­βενών και πέθανε το 1985 σε ηλικία 105 ετών. Τε­λείωσε το Δημοτικό Σχολείο και στη συνέχεια φοίτησε μέχρι την 5η τάξη σ’ ένα από τα καλύτερα Γυμνάσια της τότε τουρκοκρατούμενης Β. Ελλάδος, στο Γυμνάσιο Τσοτυλίου Κοζάνης. Σα δεκαεννιά του χρόνια (1899) υπηρέτησε ως δάσκαλος στο χωριό του μέχρι το 1900. Στη συνέχεια αναμίχθηκε σε διάφορες αντάρτικες ομάδες Μακεδονομάχων, ενώ από το 1905 — φανερά πλέον — βγήκε αντάρτης δίπλα στον Παύλο Μελά, στον Λουκά Κόκκινο, στον Καπετάν Μπρούφα, στον Βάρδα (Τούντα), Ζιάκα (Φλωρέα) και άλλων οπλαρχηγών. Αργότερα ανέλαβε αρχηγός ομάδας, αποτελούμενης από 35 αντάρτες. Έλαβε μέρος σε περισσότερες από εξήντα μάχες από τις οποίες —  όπως είπε ό ίδιος — οι περισσότερες ήταν πολύνεκρες, αλλά νικηφόρες. Για τους λόγους αυτούς το κομιτάτο των Νεότουρκων τον είχε πρώτο στον κατάλογο για εξόντωση, μαζί με άλλους συμπολεμιστές του. Διέφυγε αρκετές φορές τις δολοφονικές απόπειρες, μετά από συνεχή «καρτέρια» εναντίον του.

Στην περίοδο της φασιστικής κατο­χής 1940—44 συμμετείχε στον απελευθερωτικό αγώνα μέσα από τις τάξεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, πολέμησε και τραυματίσθηκε.  «Ρουμανίζοντες» και γερμανόφιλοι, για να τον εκδικηθούν για την πατριωτική και εθνική δράση του, ζήτησαν από τους Γερμανούς να  τον  εκτελέσουν. Έτσι συνελήφθηκε και έμεινε υπόδικος για δύο χρόνια στις φυλακές Κοζάνης. Απαλλάχθηκε μετέπειτα με βούλευμα …

Για την αναγνώριση της πατριωτικής του δράσης το Κράτος τον τίμησε μ’ ένα δίπλωμα και ένα μετάλλιο του Μακεδονικού Αγώνα. Καθώς και ένα δίπλωμα της «Πανελλήνιας Συνομοσπονδίας ‘Οπλαρχηγών», το οποίο αναφέρει :

«… Μέ συνεδρίαση τής 6ης καί 8ης Μαΐου τού 1940 παμψηφεί, χρήζει πρόεδρο τμήματος Γρεβενών, τόν Ζή­ση Βέρρο, γιά τάς μεγάλας πρός τό ‘Εθνος πατριωτικάς υπηρεσίας ώς καί τό πατριωτικόν ένδιαψέρον ύπέρ έκείνων, οί όποιοι έν κρίσιμους τής πατρίδας περιστάσεων ήγωνίσθησαν ύπέρ τών μεγαλείων τής δόξης της».

Στο σπίτι του μας υποδέχτηκαν οι τρεις κόρες του Ζήση Βέρρου, Ειρήνη, Σταυρούλα και Αλεξάνδρα, οι οποίες αφού κέρασαν τους μαθητές, τους ξενάγησαν σε όλους τους χώρους του σπιτιού. Από την ξενάγηση και τις πληροφορίες τους, η μία έκπληξη διαδεχόταν την άλλη. Η πρώτη μας έκπληξη, μόλις περάσαμε την παραδοσιακή αυλόπορτα με τον ψηλό αυλόγυρο, ο καλλωπιστικός θάμνος που όπως μας είπαν είναι ακριβώς εκατό ετών, όσα και τα χρόνια που τα Γρεβενά είναι ελεύθερα. Ακόμα μάθαμε ότι το σπίτι χτίστηκε το 1880 και ότι είναι το μοναδικό παραδοσιακό σπίτι στην πόλη των Γρεβενών. Είναι χτισμένο με συμπαγή χειροποίητα τούβλα, πέτρα και ξύλο. Τα μικρά ορθογώνια παράθυρα είναι ασφαλισμένα με σιδερένια κάγκελα. Το εσωτερικό του σπιτιού είναι ομολογουμένως ένα μουσείο. Η σάλα, η εσωτερική ξύλινη σκάλα, τα έξι δωμάτια με τα πέτρινα τζάκια, οι παλιές φωτογραφίας στους τοίχους, τα κάδρα με τους επαίνους και τα μετάλλια του Μακεδονομάχου και τα παλιά έπιπλα συνθέτουν την εσωτερική εικόνα του σπιτιού. Ήταν μια καταπληκτική, όσο και πρωτόγνωρη εμπειρία για τους μαθητές και η ικανοποίηση που ένοιωσαν ήταν τέτοια που έκανε μια μαθήτρια να αναφωνήσει: «Τελικά αυτό το σπίτι έκρυβε έναν θησαυρό».

Εμείς αισθανόμαστε την ανάγκη να ευχαριστήσουμε τις κόρες του Ζήση Βέρρου, Ειρήνη, Σταυρούλα και Αλεξάνδρα, για την άψογη υποδοχή, φιλοξενία και ξενάγηση και να τις συγχαρούμε που καταφέρνουν και διατηρούν το σπίτι του πατέρα τους Μακεδονομάχου Ζήση Βέρρου σε αυτήν την κατάσταση ώστε πραγματικά να αποτελεί για την πόλη των Γρεβενών έναν πραγματικό θησαυρό τοπικής ιστορίας, παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής παράδοσης. Φωτογραφίες από την επίσκεψη μπορείτε να δείτε εδώ...

 2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών Ε1΄τάξη                Γρεβενά, 11  Ιανουαρίου 2013

Το πρώτο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών  στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2012-2013 δραστηριότητα με τίτλο:  «Ιστορία, πολιτισμός, ήθη-έθιμα, παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου». Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, μεταξύ των άλλων, θα συγκεντρώσουμε με τη μέθοδο της συνέντευξης πληροφορίες και παλιές φωτογραφίες. Αυτές τις φωτογραφίες θα τις σαρώσουμε, δηλαδή θα τις δώσουμε ψηφιακή μορφή, ενώ τα κείμενα θα τα γράψουμε στον Η/Υ και σταδιακά θα τα δημοσιοποιήσουμε, με σκοπό πρώτα απ’ όλα να τα γνωρίσει και η  τοπική κοινωνία, αλλά πολύ περισσότερο γιατί θέλουμε να παρακαλέσουμε όσους γνωρίζουν πρόσωπα, καταστάσεις ή άλλες πληροφορίες και θέλουν να μας βοηθήσουν,  να μας τις γνωστοποιήσουν στο τηλέφωνο 2462022511 ή στα e-mail mail@2dim-greven.gre.sch.gr  και karaliolio@sch.gr .   

Σήμερα  στα  πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, θα δημοσιοποιήσουμε δύο ηλεκτρονικά μηνύματα και μερικές  φωτογραφίες που  μας έστειλαν το προηγούμενο διάστημα ο κ.   Ηρακλής Μπόζιος και ο κ. Δημήτριος Νικολάου. Πιο συγκεκριμένα:

 Από τον κ. Ηρακλή Μπόζιο, συνταξιούχο δάσκαλο που υπηρέτησε στο σχολείο μας, πήραμε το παρακάτω μήνυμα μαζί με τέσσερις παλιές φωτογραφίες:

«Κύριε Καραλιόλο,

Σας εύχομαι κάθε ευτυχία για το νέο έτος 2013 και, σαν δάσκαλος που υπηρέτησα στο 2ο Δημοτικό Σχολείο (1972-1977), σας συγχαίρω για την προσπάθεια που κάνετε να διατηρήσετε ζωντανή τη μνήμη του παρελθόντος του σχολείου μας.  

Θα ήθελα να κάνω μια διόρθωση στη λίστα με τους υπηρετήσαντες δασκάλους:

α) Στον αριθμό 24 της λίστας να γραφεί "Κωνσταντίνα Καλιακάτσου-Μπόζιου από 1971 έως 1977"

β) Στον αριθμό 25 της λίστας να γραφεί "Ηρακλής Μπόζιος από 1972 έως 1977"

  Σας επισυνάπτω  4 φωτογραφίες από τη σχολική ζωή της παραπάνω  περιόδου.                                                

                                                                                         Με εκτίμηση,

                                                                                      Ηρακλής Μπόζιος»

Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Ηρακλή Μπόζιο για τις πληροφορίες και τις φωτογραφίες που μας έστειλε και για τα καλά του λόγια. Ασφαλώς και θα κάνουμε τις διορθώσεις που μας υποδεικνύει, τις δε φωτογραφίες μπορείτε να τις δείτε εδώ...

Επίσης την Κυριακή 6 Ιανουαρίου πήραμε ηλεκτρονικό μήνυμα με οχτώ συμπληρωματικές φωτογραφίες για την ιστορία του σχολείου από το αρχείο του Δημήτρη Νικολάου. Τον ευχαριστούμε πάρα πολύ για μια ακόμη φορά... τις δε φωτογραφίες μπορείτε να τις δείτε εδώ...

Όλες αυτές οι φωτογραφίες, οι οποίες αναφέρονται στην ιστορία του σχολείου και  παρουσιάζουν γυμναστικές επιδείξεις, παρελάσεις, καρναβάλια και άλλες σχολικές γιορτές, παρουσιάστηκαν στην τάξη, εμπλουτίστηκαν από τη συζήτηση που ακολούθησε...  

 2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών Ε1΄τάξη                            Γρεβενά, 18  Ιανουαρίου 2013

Το πρώτο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών  στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2012-2013 δραστηριότητα με τίτλο:   «Ιστορία, πολιτισμός, ήθη-έθιμα, παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου». Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, μεταξύ των άλλων, θα συγκεντρώσουμε με τη μέθοδο της συνέντευξης πληροφορίες και παλιές φωτογραφίες. Αυτές τις φωτογραφίες θα τις σαρώσουμε, δηλαδή θα τις δώσουμε ψηφιακή μορφή, ενώ τα κείμενα θα τα γράψουμε στον Η/Υ και σταδιακά θα τα δημοσιοποιήσουμε, με σκοπό πρώτα απ’ όλα να τα γνωρίσει και η  τοπική κοινωνία, αλλά πολύ περισσότερο γιατί θέλουμε να παρακαλέσουμε όσους γνωρίζουν πρόσωπα, καταστάσεις ή άλλες πληροφορίες και θέλουν να μας βοηθήσουν,  να μας τις γνωστοποιήσουν στο τηλέφωνο 2462022511 ή στα e-mail mail@2dim-greven.gre.sch.gr  και karaliolio@sch.gr .   

Σήμερα  στα  πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, θα δημοσιοποιήσουμε το κείμενο για την «παραδοσιακή φορεσιά των Γρεβενών» (μαζί φωτογραφίες) που μας έστειλε η κα Φωτίου Μεταξία (Ξένια), Υπεύθυνη Σχολικών Δραστηριοτήτων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, η οποία επισκέφτηκε το Σχολείο μας και παρουσίασε στους μαθητές μια αυθεντική γρεβενιώτικη παραδοσιακή φορεσιά που φτιάχτηκε πριν ενενήντα περίπου χρόνια. Το κείμενο αναφέρει:

«Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΦΟΡΕΣΙΑΣ

Η φορεσιά της φωτογραφίας είναι  οικογενειακό κειμήλιο γρεβενιώτικης οικογένειας και είναι 90 ετών περίπου.  Είναι χειροποίητη και φτιάχτηκε περίπου το 1920 σε ντόπιο ράφτη και κεντήθηκε με τέχνη περισσή. Ήταν παραγγελία της οικογένειας για να φορεθεί από τον εννιάχρονο γιο τους στις  εθνικές γιορτές και  τις παρελάσεις. Από τότε και μέχρι σήμερα έχει  ντύσει σε εθνικές γιορτές πολλά εννιάχρονα αγόρια που με καμάρι και περηφάνια την τίμησαν. (Εδώ μπορείτε να δείτε τη φωτογραφία)

Αποτελείται από τα εξής :

α) Ένα φέσι, κάλυμμα της κεφαλής των αντρών επί τουρκοκρατίας, από τσόχα (είδος σκληρού μάλλινου υφάσματος), χρώματος κόκκινου σκούρου, το οποίο  τελειώνει σε μια πλούσια μακριά φούντα από κρόσσια σε χρώμα  μαύρο. (Εδώ μπορείτε να δείτε τη φωτογραφία)

β) Μια  πουκαμίσα σε χρώμα λευκό, φαρδιά και με μανίκια  είναι στενά στους ώμους και καταλήγουν φαρδιά στους καρπούς.  Είναι  υφαντή και το ύφασμά της είναι λινό με ανάγλυφα σχέδια. (Εδώ μπορείτε να δείτε τη φωτογραφία)

γ) Το επανωφόρι (Λιμπατζέ), που  το αντίστοιχο για τις γυναίκες, λέγεται Τσιτσέκι και είναι αμάνικο, είναι φτιαγμένο από  ευρωπαϊκή τσόχα. Είναι γαλάζιο και εσωτερικά είναι ντουμπλαρισμένο, ενώ εξωτερικά είναι κεντημένο με ασημιά κλωστή και τα μοτίβα της στο μπροστινό μέρος είναι λουλούδια.

Το κέντημα  στο πίσω μέρος του Λιμπατζέ είναι πιο πλούσιο, ενώ τα μοτίβα αλλάζουν και είναι φύλλα  που συνθέτουν μια πυραμίδα.

Επίσης κεντημένα περίτεχνα είναι και τα μανίκια με διαφορετικό μοτίβο. Θεωρώ ότι το συγκεκριμένο επανωφόρι είναι ένα πραγματικό έργο τέχνης αφού είναι κεντημένο στο χέρι.

 Η μεταλλική καρφίτσα που έχει πάνω του χρειάζεται για να δένει ο γιακάς του πουκαμίσου. (Εδώ μπορείτε να δείτε τη φωτογραφία -1-  και -2-)

ε) Μια φουστανέλα  με πλούσιες πτυχώσεις από χασέ. (Εδώ μπορείτε να δείτε τη φωτογραφία)

στ) Τα χολέβια (είδος κάλτσας, σε άσπρο χρώμα που συγκρατούνταν στα πόδια με καλτσοδέτες οι οποίες είναι μαύρες από λάστιχο  με φούντες από μαύρα  κρόσσια). (Εδώ μπορείτε να δείτε τη φωτογραφία)

ζ) Ένα ζευγάρι τσαρούχια κόκκινα από δέρμα γουρουνιού με κεντήματα και με μια μαύρη  φούντα που καταλήγει στη μύτη του τσαρουχιού. (Τα τσαρούχια δεν ανήκουν στο σύνολο  της παλιάς φορεσιάς για την οποία γίνεται λόγος, αλλά αγοράστηκαν μεταγενέστερα προκειμένου να συμπληρωθεί το σύνολο. (Εδώ μπορείτε να δείτε τη φωτογραφία)

Η φορεσιά  έχει πάνω τα σημάδια από    τη φθορά του χρόνου.

Η πουκαμίσα έχασε ζωντάνια του λαμπερού, λευκού χρώματος. Με τα χρόνια θάμπωσε, χλόμιασε, ξέφτισε σε σημεία, τρύπησε και  μανταρίστηκε από τη νοικοκυρά του σπιτιού. Κάθε σημάδι φθοράς και μια μαρτυρία, πως η πουκαμίσα έντυσε κάποτε  τα αγόρια της οικογένειας.

Το ασημοκεντημένο πανωφόρι  ξεθώριασε χωρίς όμως να χάσει τη λάμψη του και το μεγαλείο της τέχνης του κεντήματος.

  Φωτίου Μεταξία»

Την ευχαριστούμε πάρα πολύ, για μια ακόμη φορά…

Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης ένας μαθητής της τάξης μας φόρεσε τη φορεσιά μπροστά σε όλη  την τάξη, ενώ έγιναν πάρα πολλές ερωτήσεις και οι πληροφορίες εμπλουτίστηκαν από το διαδίκτυο, το βιβλίο του Κώστα Καραπατάκη "Η μάνα και το παιδί" και από τη συζήτηση που ακολούθησε...

 Επίσης, στο τέλος, μετά από ενημέρωση και συζήτηση, αποφασίστηκε ομόφωνα να συμμετέχουμε στο 18ο Διεθνή Διαγωνισμό Παιδικής Ζωγραφικής με θέμα: «Εθνικές Ενδυμασίες και Παραδοσιακοί Χοροί του λαού μου» που διοργανώνει το περιοδικό «Ο κόσμος της Τέχνης» ("The World of Art Magazine") και  η Γκαλερί  Έργων Τέχνης Νέων του Celje στη Σλοβενία www.celje.si/en/theworld-ofart

Εδώ μπορείτε να δείτε όλες τις φωτογραφίες από την παρουσίαση...

Οι μαθήτριες και οι μαθητές της τάξης

Ο δάσκαλος της τάξης

Αργύριος Καραλιόλιος»

Τετάρτη, 29 Ιανουαρίου 2013 Την πρωτοχρονιάτικη βασιλόπιτα έκοψε σήμερα η τάξη μας που ήταν προσφορά του  Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων (ήταν πεντανόστιμη και τους ευχαριστούμε πολύ). Τυχερή της ημέρας, που βρήκε το φλουρί, ήταν η Κική. Συγχαρητήρια και πάντα τέτοια....

2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών Ε1΄τάξη                            Γρεβενά, 1 Φεβρουαρίου 2013

Το πρώτο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών  στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2012-2013 δραστηριότητα με τίτλο:   «Ιστορία, πολιτισμός, ήθη-έθιμα, παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου». Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, μεταξύ των άλλων, θα συγκεντρώσουμε με τη μέθοδο της συνέντευξης πληροφορίες και παλιές φωτογραφίες. Αυτές τις φωτογραφίες θα τις σαρώσουμε, δηλαδή θα τις δώσουμε ψηφιακή μορφή, ενώ τα κείμενα θα τα γράψουμε στον Η/Υ και σταδιακά θα τα δημοσιοποιήσουμε, με σκοπό πρώτα απ’ όλα να τα γνωρίσει και η  τοπική κοινωνία, αλλά πολύ περισσότερο γιατί θέλουμε να παρακαλέσουμε όσους γνωρίζουν πρόσωπα, καταστάσεις ή άλλες πληροφορίες και θέλουν να μας βοηθήσουν,  να μας τις γνωστοποιήσουν στο τηλέφωνο 2462022511 ή στα e-mail mail@2dim-greven.gre.sch.gr  και karaliolio@sch.gr .   

Σήμερα  στα  πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, επισκεφτήκαμε την έκθεση αρχειακού υλικού των Γενικών Αρχείων του Κράτους Δυτικής Μακεδονίας (ΓΑΚ)  για τα "100 χρόνια ελεύθερα Γρεβενά" που διοργανώνεται από τα ΓΑΚ Γρεβενών και τη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Γρεβενών, στο Πολιτιστικό Κέντρο Γρεβενών. Εκεί η υπεύθυνη των ΓΑΚ Γρεβενών μας ξενάγησε και μας παρουσίασε το αρχειακό υλικό (έντυπα και φωτογραφίες) των ΓΑΚ της Δυτικής Μακεδονίας και απάντησε στις ερωτήσεις μας. Την ευχαριστούμε πάρα πολύ.

Επίσης την ίδια μέρα και στα πλαίσια της ενότητας του μαθήματος της "Γλώσσας" με τίτλο "Βιβλία - Βιβλιοθήκες", επισκεφτήκαμε τη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Γρεβενών.

Εκεί οι υπεύθυνοι της βιβλιοθήκης μας ξενάγησαν στους χώρους της βιβλιοθήκης, μας ενημέρωσαν για τη λειτουργία της, μας έδειξαν πώς γίνεται ηλεκτρονικά η καταχώρηση και ο δανεισμός των βιβλίων, δανειστήκαμε το βιβλίο της κ. Χάιδως Αγοραγιάννη - Βουτσά "ΟΙ ΦΟΡΕΣΙΕΣ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΙΝΑΣ" και παίξαμε ένα παιχνίδι με τα είκοσι τρία βιβλία του Μενέλαου Λουντέμη, ενώ στο τέλος μας χάρισαν και ένα βιβλίο του με τίτλο "ΤΑ ΘΥΜΩΜΕΝΑ ΣΤΑΧΥΑ".  Τους ευχαριστούμε πάρα πολύ για όλα.

Εδώ μπορείτε να δείτε όλες τις φωτογραφίες ...

Πέμπτη, 14 Φεβρουαρίου 2013 Πραγματοποιήθηκαν σήμερα οι σχολικοί αγώνες ανωμάλου δρόμου 1000μ. αγοριών και κοριτσιών, στους οποίους διακρίθηκαν μαθήτριες και μαθητές της τάξη μας. Πιο συγκεκριμένα:

Στα κορίτσια είχαμε:

Μαρία Ζαμανάκου πέμπτη

Ελισάβετ Ζάχου ενδέκατη

Συγχαρητήρια σε όσους διακρίθηκαν, σε όσους συμμετείχαν και στη γυμνάστριά τους Βάσω Παπανίκου.

Εδώ μπορείτε να δείτε μερικές φωτογραφίες (του Αντώνη Σβολιαντόπουλου, τον ευχαριστούμε πάρα πολύ).

 2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών Ε1΄τάξη          Γρεβενά, 15  Φεβρουαρίου 2013

Το πρώτο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών  στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2012-2013 δραστηριότητα με τίτλο:  «Ιστορία, πολιτισμός, ήθη-έθιμα, παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου». Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, μεταξύ των άλλων, θα συγκεντρώσουμε με τη μέθοδο της συνέντευξης πληροφορίες και παλιές φωτογραφίες. Αυτές τις φωτογραφίες θα τις σαρώσουμε, δηλαδή θα τις δώσουμε ψηφιακή μορφή, ενώ τα κείμενα θα τα γράψουμε στον Η/Υ και σταδιακά θα τα δημοσιοποιήσουμε, με σκοπό πρώτα απ’ όλα να τα γνωρίσει και η  τοπική κοινωνία, αλλά πολύ περισσότερο γιατί θέλουμε να παρακαλέσουμε όσους γνωρίζουν πρόσωπα, καταστάσεις ή άλλες πληροφορίες και θέλουν να μας βοηθήσουν,  να μας τις γνωστοποιήσουν στο τηλέφωνο 2462022511 ή στα e-mail mail@2dim-greven.gre.sch.gr  και karaliolio@sch.gr.

Σήμερα η μαθήτρια Ελισάβετ Ζάχου έφερε στην τάξη μια παραδοσιακή φορεσιά που τη φορούσε η γιαγιά της και μας την παρουσίασε με το παρακάτω κείμενο:

«Σε αυτό το κείμενο περιγράφω μια παραδοσιακή στολή, την οποία φορούσε η προγιαγιά μου. Η χρονολογία που ράφτηκε είναι κάπου ανάμεσα στο 1918 και στο 1920.

Εκείνη την εποχή οι γονείς των κοριτσιών συνήθιζαν να παραγγέλνουν στο ράφτη φορέματα για να τα έχουν τα κορίτσια ως προίκα στο γάμο τους. Έτσι η προγιαγιά μου πήρε προίκα στο γάμο της δύο φορέματα, ένα μπλε κι ένα καφέ. Τότε οι ράφτες τα έραβαν με χειροκίνητη ραπτομηχανή, η οποία  είχε μια μανιβέλα που όταν τη γύριζαν οι ράφτες, ανεβοκατεβαίνανε η βελόνα και έτσι, μπορούσαν να ράψουν το φόρεμα. Το έφτιαχναν από μάλλινο, χοντρό ύφασμα, ώστε να είναι ζεστή η κοπέλα το χειμώνα (εδώ μπορείτε να δείτε μια φωτογραφία).

Η προγιαγιά μου φορούσε αυτό το φόρεμα με την «τσίπα», ένα μαντίλι που έβαζαν οι γυναίκες στο κεφάλι και με μια κάπα με κόκκινα σιρίτια, που από μέσα ήταν σαν φλοκάτη (εδώ μπορείτε να δείτε μια φωτογραφία από το βιβλίο της κ. Χάιδως Αγορογιάννη - Βουτσά). Την κάπα αυτή τη φορούσε το χειμώνα, το «τσικέτο» που ήταν συνήθως μαύρο με χρυσά κεντήματα και σχέδια (εδώ μπορείτε να δείτε μια φωτογραφία). Τέλος, μια πινελιά ακόμη στη φορεσιά αυτή ήταν μια ζώνη, την οποία έφτιαξε η προγιαγιά μου με τις φίλες της, όταν ακόμη βρισκόταν σε νεαρή ηλικία (εδώ μπορείτε να δείτε μια φωτογραφία). Η ζώνη αυτή είχε πάνω της μικρά ρουμπινάκια και κεντημένα λουλούδια. Εκτός από αυτά, φορούσε επίσης και την ποδιά της που είχε χρυσά και κόκκινα κεντήματα (εδώ μπορείτε να δείτε μια φωτογραφία).

Πριν από αρκετά χρόνια, η προγιαγιά μου, έδωσε τη φορεσιά στην εγγονή της ή αλλιώς στη θεία μου τη Ζωή. Κατόπιν, αυτή την έδωσε σε μένα.

Πιστεύω ότι θα έπρεπε να κρατήσω αυτή τη φορεσιά, γιατί είναι κομμάτι της οικογενειακή μας ιστορίας.

Ελισάβετ Ζάχου»

Το κείμενο αυτό διαβάστηκε από την Ελισάβετ στην τάξη. Την ίδια ώρα βρισκόταν στην τάξη, μετά από πρόσκλησή μας)  η κα Χάιδω Αγορογιάννη – Βουτσά, συνταξιούχος δασκάλα και συγγραφέας του βιβλίου «Οι φορεσιές της Σαμαρίνας και άλλων χωριών της Πίνδου» και η υπεύθυνης προγραμμάτων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης κ. Φωτίου Μεταξία (Ξένια). Στη συνέχεια η κ. Χάιδω Αγορογιάννη – Βουτσά παρουσίασε πάρα πολύ αναλυτικά και  διεξοδικά τη γυναικεία φορεσιά της περιοχής μας, έδειξε στους μαθητές εικόνες από το βιβλίο της και  διάβασε αποσπάσματα από αυτό, απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις των μαθητών, μία μαθήτρια φόρεσε τη φορεσιά (μία μαθήτρια ακόμη την είχε φορέσει την προηγούμενη βδομάδα) και στο τέλος μοιράστηκαν ως εργασία σε φωτοτυπία οι δύο τελευταίες σελίδες με τα σχέδια της παραδοσιακής φορεσιάς (1  και 2).

Κλείνοντας θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε πάρα  πολύ για την παρουσία τους και τη βοήθειά τους στη δραστηριότητά μας την  κ. Χάιδω Αγορογιάννη – Βουτσά και την κ. Φωτίου Μεταξία (Ξένια), καθώς  και  την Ελισάβετ για τη φορεσιά που μας έφερε και το πολύ ωραίο κείμενο που έγραψε. Εδώ μπορείτε να δείτε μερικές φωτογραφίες

 2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών Ε1΄τάξη          Γρεβενά, 22  Φεβρουαρίου 2013

Το πρώτο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών  στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2012-2013 δραστηριότητα με τίτλο:  «Ιστορία, πολιτισμός, ήθη-έθιμα, παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου». Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, μεταξύ των άλλων, θα συγκεντρώσουμε με τη μέθοδο της συνέντευξης πληροφορίες και παλιές φωτογραφίες. Αυτές τις φωτογραφίες θα τις σαρώσουμε, δηλαδή θα τις δώσουμε ψηφιακή μορφή, ενώ τα κείμενα θα τα γράψουμε στον Η/Υ και σταδιακά θα τα δημοσιοποιήσουμε, με σκοπό πρώτα απ’ όλα να τα γνωρίσει και η  τοπική κοινωνία, αλλά πολύ περισσότερο γιατί θέλουμε να παρακαλέσουμε όσους γνωρίζουν πρόσωπα, καταστάσεις ή άλλες πληροφορίες και θέλουν να μας βοηθήσουν,  να μας τις γνωστοποιήσουν στο τηλέφωνο 2462022511 ή στα e-mail mail@2dim-greven.gre.sch.gr  και karaliolio@sch.gr.

Σήμερα  στα  πλαίσια αυτής της  δραστηριότητας, θα   δημοσιοποιήσουμε    το μήνυμα που μας έστειλε η κα Μαρία Καραγιάννη – Λιούζα στο οποίο μας παρουσιάζει μία εκδοχή της προέλευσης του ονόματος της πόλης των Γρεβενών.

 «ΤΑ ΓΡΙΒΑΝΑ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ

…… ήταν κάποτε μια μικρή πόλη, με μικρά πλινθόκτιστα σπίτια ασπρισμένα με ασβέστη, με χάνια πολλά, με ποτάμια, με νερά… αναπόφευκτο πέρασμα για ταξιδιώτες. Ένας τόπος σταθμός, ένας τόπος ξεπέζευσης, ξεκούρασης και διανυκτέρευσης των καβαλάρηδων, των κυρατζήδων με τα καραβάνια τους από την Ήπειρο, τη Θεσσαλία, τη Μακεδονία και όχι μόνο….

Θα ξαποστάσουμε στα ΄΄Γριβανά΄΄ τα σπίτια…..

     Μια φράση μια ιστορία!

Τα μικρά, ασπρισμένα απ’ τον ασβέστη σπίτια καθώς ήταν βουτηγμένα στη λάσπη λόγω της υγρασίας του ποταμού και του περιβάλλοντος, αντανακλούσαν κάτι γκρίζο στα μάτια των ταξιδιωτών – καβαλάρηδων, κάτι από το χρώμα του περήφανου αλόγου τους, του Γρίβα! και δίκαια ονόμασαν τα σπίτια  Γριβανά……

      Ήμουν μικρή, μαθήτρια Γυμνασίου όταν άκουσα την παραπάνω ιστορία, έμοιαζε με παραμύθι……

      Καθώς επέστρεφα απ’ το σχολείο, στο δρόμο προς την Ευαγγελίστρια, μια κυρία αρχοντική, ηλικιωμένη (άγνωστη για μένα) χρειάστηκε τη βοήθειά μου.  Την οδήγησα στο αρχοντικό της (απέναντι ακριβώς από την εκκλησία). Της ρώτησα ευγενικά αν κατάγεται από τα Γρεβενά. Μου είπε ότι, ονομάζεται Ελισάβετ Μπουσίου (γόνος της μεγάλης οικογένειας Μπουσίου), ότι μεγάλωσε στην Πόλη, σπούδασε στο Παρθεναγωγείο, μένει στην Αθήνα, αλλά αγαπά πολύ τον τόπο καταγωγής της, τα Γρεβενά. Χάρηκε πολύ από την παρέα που της έκανα και μου αφηγήθηκε πολλά με αφάνταστο ζήλο και σεβασμό προς την ιστορία του τόπου μας. Η αφήγησή της όμως, εστιάστηκε περισσότερο στους καβαλάρηδες – κυρατζήδες που δικαίως βάφτισαν την πόλη μας Γριβανά, μια λέξη, προερχόμενη από το γκρίζο χρώμα του περήφανου αλόγου τους, Γρίβα. Ήθελε η κα Μπουσίου να μου μεταδώσει προφορικά την ονομασία της πόλης μας, όπως ακριβώς την προσφωνούσαν οι ταξιδιώτες: τα Γριβανά τα σπίτια!

        Αργότερα, αναζητώντας ονομασίες της πόλης των Γρεβενών  σε σχετικά άρθρα συγγραφέων του τόπου μου και όχι μόνο, εστιάστηκα στη γραπτή μαρτυρία του Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου [905 – 953] όπου αναφέρεται, ευκρινώς, το όνομα ‘‘Γριβανά’’.

Ενθυμούμενη, την προφορική μαρτυρία της αειμνήστου Ελισσάβετ Μπουσίου και προς τεκμηρίωση των, ως άνω, προαναφερομένων συνέδεσα τη λέξη ‘‘Γριβανά’’ με τη φράση των ταξιδιωτών – καβαλάρηδων:

«θα ξαποστάσουμε στα Γριβανά τα σπίτια!»

Γριβανά, με μια παραλλαγή του  (ι)  σε  (ε)   Γρεβανά  και χάριν ευφωνίας ΓΡΕΒΕΝΑ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ

Μαρία Καραγιάννη – Λιούζα»                                                         

Και εμείς την ευχαριστούμε πολύ, για μια ακόμα φορά…

Το μήνυμα διαβάστηκε στην τάξη, εμπλουτίστηκε από έρευνα στο διαδίκτυο και από τη συζήτηση που ακολούθησε... 

Δευτέρα, 25 Δεκεμβρίου 2013 Σήμερα στείλαμε τις ζωγραίές μας για να συμμετάσχουμε στο 18ο Διεθνή Διαγωνισμό Παιδικής Ζωγραφικής με θέμα: «Εθνικές Ενδυμασίες και Παραδοσιακοί Χοροί του λαού μου» που διοργανώνει το περιοδικό «Ο κόσμος της Τέχνης» ("The World of Art Magazine") και  η Γκαλερί  Έργων Τέχνης Νέων του Celje στη Σλοβενία www.celje.si/en/theworld-ofart.  Μπορείτε να τις δείτε εδώ...

2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών Ε1΄τάξη                                             Γρεβενά, 8 Μαρτίου 2013

Το πρώτο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών  στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2012-2013 δραστηριότητα με τίτλο:  «Ιστορία, πολιτισμός, ήθη-έθιμα, παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου».

Σήμερα  στα  πλαίσια αυτής της  δραστηριότητας, θα   δημοσιοποιήσουμε    το πρόγραμμα etwinning (ηλεκτρονικής αδελφοποίησης) που διοργανώνουμε σε συνεργασία με το Δημοτικό Σχολείο  Grundschule Lindenberg (http://www.gs-lindenberg.de/startseite)  της Γερμανίας (μαζί μάλλον με ένα σχολείο της Γαλλίας).

Το eTwinning αφορά άτομα, διδάσκοντες, μαθητές, διευθυντές σχολείων, γονείς, προσωπικό υποστήριξης, υπεύθυνους δικτυακών τοποθεσιών, εκπαιδευτές διδασκόντων, ειδικούς στην παιδαγωγική από τα 25 κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη Νορβηγία, την Ισλανδία και τη Βουλγαρία, όλους ενωμένους σε έναν κοινό σκοπό. Να φέρουν τους διδάσκοντες και τους μαθητές της Ευρώπης πιο κοντά μέσω της ομαδικής εργασίας, της ανάπτυξης μίας κοινής ταυτότητας και της εκτίμησης της σημασίας να είναι κάποιος Ευρωπαίος. Αφορά επίσης τον πειραματισμό με νέες μεθόδους διδασκαλίας, νέες τεχνολογίες και νέους τρόπους πραγματοποίησης παλαιών εργασιών.

Το θέμα της δραστηριότητάς μας είναι τα «Παραδοσιακά Παιχνίδια» (Traditionelle Spiele). Εγκρίθηκε από τις εθνικές υπηρεσίες Ελλάδας και Γερμανίας, καθώς και από την κεντρική ευρωπαϊκή υπηρεσία και πήρε το σχετικό πιστοποιητικό. Το προφίλ του έργου μπορείτε να το δείτε εδώ: http://www.etwinning.net/en/pub/profile.cfm?fuseaction=app.project&pid=95106&lang=en

Σε αυτή τη δραστηριότητα μεταξύ των άλλων:

Θα συγκεντρώσουμε και θα μελετήσουμε τα παιχνίδια που παίζονταν  από τα παιδιά στο παρελθόν.

Στη συνέχεια θα βρούμε  τα παιχνίδια που παίζουν τα παιδιά σήμερα.

Θα συγκρίνουμε τα παιχνίδια του παρελθόντος, με τα σημερινά παιχνίδια.

Θα γίνει εξακτίνωση στα Μαθήματα: Ιστορία, Φυσική Αγωγή και άλλα μαθήματα του Δημοτικού.

Γλώσσες: DE (Γερμανικά)- EL (Ελληνικά) – EN (Αγγλικά)

Ηλικία μαθητών: 9 – 11 ετών

Εργαλεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν: Chat, e-mail, άλλο λογισμικό (Powerpoint, βίντεο, φωτογραφίες και σχέδια), Twinspace.

Στόχος μας είναι η προσέγγιση των δύο χωρών τόσο γλωσσικά, όσο και πολιτισμικά.  Τα παιδιά μπορούν να βελτιώσουν τις γλωσσικές τους ικανότητες, να αποκτήσουν καινούριες επαφές και να γνωρίσουν διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες, τρόπους σκέψης και έναν καινούργιο πολιτισμό.

 Ένας επιπλέον στόχος είναι η ανεκτικότητα. Τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν να είναι ανεκτικά και ανοιχτά απέναντι σε έναν καινούργιο πολιτισμό. Θα μάθουν να σέβονται έναν διαφορετικό πολιτισμό, αλλά ταυτόχρονα θα συνειδητοποιήσουν και το δικό τους πολιτισμό. Τέλος τα παιδιά θα μπορέσουν να αντιληφθούν τα κοινά πολιτιστικά στοιχεία και να καταλάβουν καλύτερα την ιδέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης  και να εκμεταλλευτούν τις δυνατότητες που τους προσφέρει.

Διαδικασία εργασίας:

Τρόπος: Πρώτα θα  έρθουμε σε επαφή με το συνεργαζόμενο σχολείο με τη βοήθεια των e-mails, video, power point. Μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε το chat, το Twinspace και τηλεδιάσκεψη με ζωντανή σύνδεση μέσω  skype.

Αναμενόμενα αποτελέσματα:

Θα επιθυμούσαμε να δημιουργούσαμε ένα Twinspace, όπου θα μπορέσουμε να παρουσιάσουμε βήμα-βήμα τη συλλογική μας εργασία.

Τετάρτη, 13 Μαρτίου 2013 Σήμερα πραγματοποιήσαμε για πρώτη φορά τηλεδιάσκεψη μέσω skype με την Πέμπτη τάξη του Δημοτικού Σχολείου Κιβωτού. Στην τηλεδιάσκεψη οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν και να γνωριστούν μεταξύ τους, ενώ ο δάσκαλος της Πέμπτης Τάξης της Κιβωτού κ. Ανδρέας Τζιώρας έκανε διδασκαλία με τη χρήση του διαδραστικού πίνακα στη Γεωγραφία για τους ποταμούς της Ελλάδας. Στην τηλεδιάσκεψη, χαιρετισμό έκανε και ο Διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Κιβωτού κ. Φώτης Αθανασιάδης. Φωτογραφίες μπορείτε να δείτε εδώ...

 2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών Ε1΄τάξη                  Γρεβενά, 15 Μαρτίου 2013

Το πρώτο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών  στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2012-2013 δραστηριότητα με τίτλο:  «Ιστορία, πολιτισμός, ήθη-έθιμα, παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου». Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, μεταξύ των άλλων, θα συγκεντρώσουμε με τη μέθοδο της συνέντευξης πληροφορίες και παλιές φωτογραφίες. Αυτές τις φωτογραφίες θα τις σαρώσουμε, δηλαδή θα τις δώσουμε ψηφιακή μορφή, ενώ τα κείμενα θα τα γράψουμε στον Η/Υ και σταδιακά θα τα δημοσιοποιήσουμε, με σκοπό πρώτα απ’ όλα να τα γνωρίσει και η  τοπική κοινωνία, αλλά πολύ περισσότερο γιατί θέλουμε να παρακαλέσουμε όσους γνωρίζουν πρόσωπα, καταστάσεις ή άλλες πληροφορίες και θέλουν να μας βοηθήσουν,  να μας τις γνωστοποιήσουν στο τηλέφωνο 2462022511 ή στα e-mail mail@2dim-greven.gre.sch.gr  και karaliolio@sch.gr.  

Σήμερα  στα  πλαίσια αυτής της  δραστηριότητας, θα   δημοσιοποιήσουμε    τις εργασίες των μαθητών του σχολείου μας για τα ήθη και έθιμα των Γρεβενών και τις εργασίες των μαθητών της τάξης μας Ελισάβετ Ζάχου, Χρήστου Λιάκα και Δέσποινας Αμανατιάδου για τα παραδοσιακά παιχνίδια.

Για τα έθιμα της Αποκριάς έγραψε μαθήτρια του σχολείου μας:

«Ο παππούς και η γιαγιά μου, μου έχουν μιλήσει κάποιες φορές για τα έθιμα της Αποκριάς. Στα Γρεβενά γιορτάζουμε την Αποκριά από πολύ παλιά.

Οι μαθητές των σχολείων ντύνονταν καρναβάλια με στολές που έφτιαχναν μόνοι τους. Ήταν χρωματιστές, παράξενες και κάποιες τρομακτικές. Τα παιδιά χόρευαν συνέχεια  στους δρόμους και πείραζαν τον κόσμο που κοιτούσε.

Όλοι οι άνθρωποι έβγαιναν έξω και διασκέδαζαν. Αυτό γινόταν συνέχεια για μία εβδομάδα. Την Κυριακή της Αποκριάς μαζευόταν η κάθε οικογένεια και έκανε το έθιμο του «χάσκα» με ένα αυγό βρασμένο που κρέμονταν από μια κλωστή και το περνούσαν μπροστά στο στόμα των παιδιών. Όποιος το έπιανε με το στόμα του ήταν ο νικητής.

Επίσης σε διάφορα μέρη μέσα στην πόλη άναβαν «φανούς». Ήταν μεγάλες φωτιές από κλαδιά που καίγονταν. Ο κόσμος χόρευε γύρω από τη φωτιά, έπινε και έτρωγε μεζέδες. Στο τέλος έκαιγαν και το βασιλιά καρνάβαλο.

Μερικά από τα έθιμα αυτά συνεχίζονται ακόμα και σήμερα.»

Επίσης για τις Απόκριες άλλος  μαθητής έγραψε: 

«Την Κυριακή της Τυρινής, λίγο πριν ανάψει ο φανός, συνηθιζόταν οι πιο νέοι σε ηλικία να επισκέπτονται τους μεγαλύτερους σε ηλικία συγγενείς τους. Τους φιλούσαν το χέρι και αυτοί τους κερνούσαν με λεφτά και  γλυκίσματα. Έπειτα συγχωρούνταν μεταξύ τους και κάθονταν στο οικογενειακό τραπέζι. Όταν τελείωνε το φαγητό, ο μεγαλύτερος της οικογένειας, έκανε τον «χάσκα». Ο «χάσκας» είναι ένα αυγό βρασμένο και καθαρισμένο το οποίο το δένουνε σε μία κλωστή. Την κλωστή την κρατάμε με ένα ξύλο. Όλοι κάθονται κάτω και τα χέρια τα έχουνε στην πλάτη. Τότε αυτός που έχει το «χάσκα» τον περνάει από όλους και αυτοί προσπαθούνε να τον πιάσουνε, ενώ ο πρώτος είναι νικητής. Αμέσως μετά όλοι βγαίνουν στην πλατεία όπου γίνεται το άναμμα του «φανού». Εκεί υπάρχει άφθονο κρασί και μεζέδες. Επίσης ξεκινάει και ο χορός μαζί με το τραγούδι. Τα τραγούδια είναι μόνο της Αποκριάς. Όλοι μαζί ρίχνουν τα ξύλα (κέδρα) στη φωτιά.»

Τους ευχαριστούμε πολύ.

Για τα επιτραπέζια παραδοσιακά παιχνίδια «τριώτα-τριάρα», «εννιάρα ή δεκάρα» και «λαγός» έγραψαν οι μαθητές της τάξης μας Δέσποινα Αμανατιάδου, Χρήστος Λιάκας και Ελισάβετ Ζάχου.

Στο διαδίκτυο βρήκαμε ότι παιχνίδια όπως αυτά είναι ευρύτερα γνωστά με την ονομασία τρίλιζα. Η τρίλιζα (γνωστή µε πολλά ονόµατα σε διαφορετικά µέρη), είναι αρχαίο παιχνίδι, ένα έχει βρεθεί χαραγµένο στο ναό του Καρνάκ στην Αίγυπτο, από το 1400 π.χ. ένα άλλο σε νεκροταφείο της εποχής του Χαλκού στην Ιρλανδία, αλλά και στην Ακρόπολη της Αθήνας. Στην Αφρική είναι γνωστό σαν Μοραµπαράµπα. Στην Βρετανία έχουν βρεθεί αρχαία κτίσµατα µε χαραγµένες τρίλιζες µε τρόπο που είναι αδύνατο να παιχτούν. Θεωρείται ότι οι µαστόροι χάραζαν και έπαιζαν πάνω σ` αυτές τις πέτρες, πριν τις χρησιμοποιήσουν στο χτίσιμο. Η τρίλιζα έφτασε στο απόγειο της δηµοτικότητάς της στην Ευρώπη την Αναγέννηση. Ο Σαίξπηρ αναφέρει το παιχνίδι στο “Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας”. 

Στα Γρεβενά παιζόταν  με τρεις διαφορετικές παραλλαγές. Η «τριώτα-τριάρα», η «εννιάρα ή δεκάρα» και ο «λαγός».

Για την «τριότα-τριάρα» η Δέποινα Αμανατιάδου έγραψε:

«Το παιχνίδι παιζόταν με δύο παίχτες οι οποίοι σχημάτιζαν σε χαρτί ή στην άμμο ένα τετράγωνο (ή ορθογώνιο) με τις διαγωνίους του και τις ευθείες που ενώνουν τα μέσα των πλευρών του. Δηλαδή υπάρχουν συνολικά εννέα σημεία ένα στο μέσο και 8 στις πλευρές του. Ο κάθε παίχτης έχει τρία πιόνια-μάρκες (τρείς πεσσούς) π.χ. ο πρώτος τρεις άσπρες πέτρες (χαλίκια) και ο δεύτερος τρία κεραμίδια.

Η σημαντική διαφορά με την ΤΡΙΛΙΖΑ είναι ότι μόλις τοποθετηθούν όλα τα πιόνια τότε αρχίζουμε να τα μετακινούμε (μια ο ένας παίχτης, μια ο άλλος) μέχρι να κάνει ένας παίχτης τριάρα (τρίλιζα). Κάθε πιόνι επιτρέπεται να μετακινηθεί μόνο σε διπλανές θέσεις. Νικητής είναι αυτός που θα κάνει πρώτος τριάρα.»

Για την «εννιάρα ή δεκάρα» ο Χρήστος έγραψε:

Κάθε παίχτης είχε εννιά πετραδάκια ξεχωριστού χρώματος. Τα παιδιά χάραζαν στο χώμα ή σε ένα χαρτί τρία τετράγωνα ή ορθογώνια που είχαν το ίδιο κέντρο με τις πλευρές τους παράλληλες. Στο κέντρο των πλευρών τραβούσαν κάθετες πλευρές ώστε να προκύψει ένα συγκεκριμένο σχήμα. Οι παίχτες έστηναν στα σημεία που ενώνονταν οι γραμμές τα πετραδάκια τους, ο ένας μετά τον άλλο. Ο πρώτος έστηνε κατόπιν κλήρωσης. Σκοπός του κάθε παίχτη ήταν να συμπληρώσει μια τριάδα και ταυτόχρονα να εμποδίσει τον αντίπαλο του να κάνει το ίδιο. Μόλις έστηναν τις πέτρες και δε γινόταν τριάδες ξεκινούσαν από την αρχή με σειρά να μετακινούν τα πιόνια τους για να φέρουν τρία σε μια ευθεία. Κάθε φορά που ο παίκτης έκανε τριάδα έπαιρνε από τον αντίπαλο του ένα πιόνι, όταν έκανε διπλή τριάδα έπαιρνε δύο (εκτός από αυτά που ήταν σε τριάρα). Νικητής ήταν αυτός που θα άφηνε τον αντίπαλό του με λιγότερα από τρία πετραδάκια (πιόνια). Σημειώνουμε ότι ενώ σε όλο το παιχνίδι τα πιόνια μετακινούνται μόνο ένα διάστημα, όταν όμως ο παίχτης μείνει με τρία πιόνια μπορεί να τα μετακινεί όπου θέλει.

Η δεκάρα παιζόταν όπως η εννιάρα, αλλά με δέκα πετραδάκια, ενώ τα τετράγωνα ή ορθογώνια, είχαν και διαγωνίους.»

Για τον «λαγό» έγραψε η Ελισάβετ Ζάχου:

«Ο λαγός είναι ένα παραδοσιακό επιτραπέζιο παιχνίδι που παίζεται ακόμα και σήμερα. Το παιχνίδι παίζονταν από δύο παίχτες. Ένας ήταν ο λαγός, που είχε ένα πιόνι και ο άλλος ο κυνηγός που είχε τρία πιόνια διαφορετικού χρώματος (τα σκυλιά). Σχεδιαζόταν ως εξής:

Ο παίκτης σχεδίαζε έναν κύκλο σε ένα φύλλο χαρτί ή στο χώμα. Μέσα στον κύκλο σχεδίαζε έναν σταυρό, στις άκρες τέσσερα ημικύκλια και τέλος, στο κέντρο του, έναν ακόμη μικρό κύκλο και το παιχνίδι ξεκινούσε. Σκοπός του λαγού ήταν να μπει μέσα στο κέντρο του κύκλου, εκεί όπου βρισκόταν το «τριφύλλι» για να φάει. Ο κυνηγός, έπρεπε να εγκλωβίσει το λαγό σ’ ένα από τα ημικύκλια. Είχε δικαίωμα να μετακινήσει ένα πιόνι κάθε φορά και για μόνο ένα διάστημα. Αν κατάφερνε να εγκλωβίσει το λαγό, νικούσε και άλλαζαν ρόλος. Αν πάλι, ο λαγός έμπαινε στο «τριφύλλι», κέρδιζε και άλλαζαν ξανά ρόλους.»

Ακολούθησε συζήτηση και πολύ παιχνίδι στην τάξη και όλοι οι μαθητές ενθουσιάστηκαν.

 Φωτογραφίες μπορείτε να δείτε εδώ...

Παρασκευή, 16 Μαρτίου 2013 Πραγματοποιήθηκε σήμερα σε ζωντανή σύνδεση μέσω Skype η πρώτη τηλεδιάσκεψη στα πλαίσια του  προγράμματος etwinning (ηλεκτρονικής αδελφοποίησης)  με το Δημοτικό Σχολείο  Grundschule Lindenberg της Γερμανίας. Σ' αυτήν οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να γνωριστούν και να μιλήσουν μεταξύ τους (στα ελληνικά μίλησαν οι μαθητές του Γερμανικού Σχολείου και στα γερμανικά οι μαθητές του σχολείου μας), μίλησαν ακόμη οι διευθυντές των σχολείων και οι δάσκαλοι των δύο τάξεων και η τηλεδιάσκεψη έκλεισε με δύο τραγουδάκια στα Γερμανικά από τους μαθητές και των δύο σχολείων.  Είχε προηγηθεί αποστολή παρουσίασης (power point) με φωτογραφίες και πληροφορίες των μαθητών. Η εκδήλωση, τέλος, άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις σε όλους τους συμμετέχοντες. Επίσης θέλουμε να ανακοινώσουμε ότι στο πρόγραμμά μας θα συμμετέχει  και το σχολείο élémentaire de Chevrier, CHEVRIER, από τη Γαλλία.

  Φωτογραφίες από την τηλεδιάσκεψη μπορείτε να δείτε εδώ...

Παρασκευή, 16 Μαρτίου 2013 Δείτε εδώ φωτογραφίες από το αποκριάτικο πάρτυ που έγινε σήμερα στην τάξη μας...

Τετάρτη, 3 Απριλίου 2013 Το πρώτο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών  στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2012-2013 δραστηριότητα με τίτλο:  «Ιστορία, πολιτισμός, ήθη-έθιμα, παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου». Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, μεταξύ των άλλων, θα συγκεντρώσουμε με τη μέθοδο της συνέντευξης πληροφορίες και παλιές φωτογραφίες. Αυτές τις φωτογραφίες θα τις σαρώσουμε, δηλαδή θα τις δώσουμε ψηφιακή μορφή, ενώ τα κείμενα θα τα γράψουμε στον Η/Υ και σταδιακά θα τα δημοσιοποιήσουμε, με σκοπό πρώτα απ’ όλα να τα γνωρίσει και η  τοπική κοινωνία, αλλά πολύ περισσότερο γιατί θέλουμε να παρακαλέσουμε όσους γνωρίζουν πρόσωπα, καταστάσεις ή άλλες πληροφορίες και θέλουν να μας βοηθήσουν,  να μας τις γνωστοποιήσουν στο τηλέφωνο 2462022511 ή στα e-mail mail@2dim-greven.gre.sch.gr  και karaliolio@sch.gr.  

Σήμερα  στα  πλαίσια αυτής της  δραστηριότητας επισκευτήκαμε τις εκθέσεις:  "Κειμήλια Απελευθέρωσης Μακεδονίας-Βαλκανικοί Πόλεμοι 1912-1913" και "Τίτλοι ιστορίας και απελευθέρωσης 100 χρόνια ελεύθερη Μακεδονία" του Υπουργείου Μακεδονίας - Θράκης στο Πολιτιστικό Κέντρο Γρεβενών.

Δείτε εδώ μερικές φωτογραφίες από την επίσκεψη:

Δευτέρα, 8 Απριλίου 2013 Η Τετάρτη (Δ) τάξη, μαζί με το πρώτο τμήμα της Πέμπτης (Ε1) και το πρώτο τμήμα της Έκτης (ΣΤ1) τάξης, πραγματοποίησαν σήμερα διδακτική επίσκεψη στο εργοστάσιο επεξεργασίας αργίλου GEOHELLAS  στην Κνίδη Γρεβενών. Μας υποδέχτηκε ο Διευθυντής του εργοστασίου κ. Γιώργος Συντουκάς. Εκεί και στον προαύλιο χώρο του εργοστασίου μας παρουσίασε με κάθε λεπτομέρεια όλη τη διαδικασία της επεξεργασίας του αργίλου από την εξόρυξή, την επεξεργασία, τη συσκευασία και τη διάθεση του προϊόντος στις αγορές όλου του κόσμου. Αξίζει να σημειώσουμε πολύ σύντομα ότι το εργοστάσιο είναι από τα πιο σύγχρονα παγκοσμίως, δεν ρυπαίνει το περιβάλλον και το παραγόμενο προϊόν είναι από τα καλύτερα και σπανιότερα παγκοσμίως. Στη συνέχεια περάσαμε στο χώρο συσκευασίας και αποθήκευσης του προϊόντος όπου πάλι ο κύριος Συντουκάς μας παρουσίασε  με κάθε λεπτομέρεια τις ξεχωριστές ιδιότητες του σαπωνίτη και του ατταπουλγίτη και χάρισε σε όσους μαθητές το επιθυμούσαν από  ένα κουτί με το παραγόμενο προϊόν. Η επίσκεψη ολοκληρώθηκε με την προσφορά κολατσιού και αναψυκτικού σε όλους τους μαθητές, από το διευθυντή του εργοστασίου. Έτσι φύγαμε με τις καλύτερες εντυπώσεις τόσο από την υποδοχή, ξενάγηση και ενημέρωση του Διευθυντή του εργοστασίου κ. Συντουκά Γιώργου, όσο και από την φιλοξενία του. Γι' αυτό και θέλουμε να τον ευχαριστήσουμε και δημόσια τόσο τον ίδιο, όσο και το προσωπικό του εργοστασίου.

Δείτε εδώ μερικές φωτογραφίες..

Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε το κτήμα του κ. Κοτσαμπασόπουλου Γιώργου στο Δίπορο Γρεβενών. Μας υποδέχτηκε ο κ. Κοτσαμπασόπουλος Γιώργος με την οικογένειά του και άλλους κατοίκους του χωριού. Εκεί οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να ενημερωθούν για  όλη τη διαδικασία της καλλιέργειας της γης και να δουν από πολύ κοντά όλα τα γεωργικά μηχανήματα που χρησιμοποιούνται σ' αυτήν. Πριν φύγουμε η οικογένεια του κ. Κοτσαμπασόπουλου Γιώργου  πρόσφερε σε όλους τους μαθητές πίτες, γλυκά και αναψυκτικά. Ήταν μια πολύ πετυχημένη διδακτική επίσκεψη που άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις σε όλους τους μαθητές μας. Γι' αυτό και θέλουμε να ευχαριστήσουμε και δημόσια την οικογένεια του κ. Κοτσαμπασόπουλου Γιώργου για την άψογη υποδοχή, ξενάγηση, ενημέρωση και φιλοξενία.

Δείτε εδώ μερικές φωτογραφίες..

 2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών Ε1΄τάξη          Γρεβενά, 12 Απριλίου 2013

Το πρώτο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών  στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2012-2013 δραστηριότητα με τίτλο:  «Ιστορία, πολιτισμός, ήθη-έθιμα, παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου». Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, μεταξύ των άλλων, θα συγκεντρώσουμε με τη μέθοδο της συνέντευξης πληροφορίες και παλιές φωτογραφίες. Αυτές τις φωτογραφίες θα τις σαρώσουμε, δηλαδή θα τις δώσουμε ψηφιακή μορφή, ενώ τα κείμενα θα τα γράψουμε στον Η/Υ και σταδιακά θα τα δημοσιοποιήσουμε, με σκοπό πρώτα απ’ όλα να τα γνωρίσει και η  τοπική κοινωνία, αλλά πολύ περισσότερο γιατί θέλουμε να παρακαλέσουμε όσους γνωρίζουν πρόσωπα, καταστάσεις ή άλλες πληροφορίες και θέλουν να μας βοηθήσουν,  να μας τις γνωστοποιήσουν στο τηλέφωνο 2462022511 ή στα e-mail mail@2dim-greven.gre.sch.gr  και karaliolio@sch.gr.  

Σήμερα  στα  πλαίσια αυτής της  δραστηριότητας, θα   δημοσιοποιήσουμε  το κείμενο που μας έστειλε η κ. Μαρία Καραγιάννη – Λιούζα το οποίο αναφέρεται στις λαϊκές παροιμίες του τόπου μας:

«ΛΑΙΚΕΣ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΟΥ

Οι παροιμίες είναι  σύντομα λαϊκά αποφθέγματα που εκφράζουν μια εμπειρικά βεβαιωμένη αλήθεια  δοσμένη, συνήθως, με αλληγορικό τρόπο. Διακρίνονται από ζωηρή και πλούσια, σε εικόνες, φαντασία και τις περισσότερες φορές έχουν τη μορφή κάποιου δίστιχου. Μια παροιμία μπορεί να προέρχεται από κάποιο λαικό μύθο, κάποιο ιστορικό γεγονός ή από κάποιους στίχους δημοτικού τραγουδιού κ.ά.

Στον τόπο μας ευδοκίμησαν ποικίλα τέτοια αποφθέγματα με αλληγορική σημασία που ακόμη και σήμερα μας  εντυπωσιάζουν  ακούγοντάς τα  στην καθημερινή μας ομιλία από τη γιαγιά μας, τον παππού μας και όχι μόνο. Για του λόγου του αληθές, αναφέρω κάποιες λαϊκές παροιμίες του τόπου μου που νομίζω ότι έμειναν διαχρονικές:

-παπούτσι απ’ τον τόπο σου κι ας είν’  και μπαλωμένο

-σιγά, σιγά η αγουρίδα μέλι

-όσα δε φτάν’ η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια

-αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες

-όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρών’ οι κότες

-λείπει ο γάτος, χορεύουν τα ποντίκια

-είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα

-χτυπώ το σαμάρ’ ν’ ακούσ’ του γουμάρ’

-δυό γαιδάροι μάλωναν σε ξένο αχυρώνα

-λαγός τη φτέρη έσειε κακό του κεφαλιού του

-οι ψείρες  ως τον όλυμπο και μεις στα πανηγύρια

-όποιος βιάζεται σκοντάφτει

-όπ’ ακούς πολλά κεράσια κράτησε μικρό καλάθι

-φύλαγε τα ρούχα σου νάχεις τα μισά

-όποιος βαριέται να ζυμώσ’ όλη μέρα κοσκινίζ’

-κάνε το καλό και ρίξτο στο γιαλό

-κοντά στο ξερό καίγεται και το χλωρό

-φυσάει η μπάμπω στο κουρκούτ’, φυσάει και στο γιαούρτ’

-μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται

-από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα

-στου κωφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα

-εμείς ψωμί δεν είχαμε τα σκλιά μας πιτυρόπτα

-πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος

-καλαμπαλίκι  στο χάνι, νερό στα φασόλια

-χωριό που φαίνεται, κολαούζο δε θέλ’

-όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη

-η νύφη που στολίζονταν εδώ θα μείν’ απόψε

-κοντή η νύφ’ μας, να κι ο μέτρος

-έκλασ’ η νύφ’, σκόλασ’ ο γάμος

-άλλαξ’ ο μανωλιός έβαλε την κάπα αλλιώς

-δίπλα το φεγγάρ’ όρθιος ο τσομπάνος

-ζήσε μαύρε μου να φας το Μάη τριφύλλι

-τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς

-άνθρωπος αγράμματος, ξύλο απελέκητο

-μάθε νέος γράμματα, νάχεις καλά γεράματα

-δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις

  Ευχαριστώ

Μαρία Καραγιάννη-Λιούζα»

Την ευχαριστούμε και εμείς πάρα πολύ, για μια ακόμη φορά.

Όλα αυτά διαβάστηκαν στην τάξη, συζητήθηκαν και εμπλουτίστηκαν από τις ιστοσελίδες που επισκεφτήκαμε.  

 2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών Ε1΄τάξη                            Γρεβενά, 19 Απριλίου 2013

Το πρώτο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών  στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2012-2013 δραστηριότητα με τίτλο:  «Ιστορία, πολιτισμός, ήθη-έθιμα, παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου».

Στα  πλαίσια αυτής της  δραστηριότητας, την Τετάρτη 17 Απριλίου 2013, μαζί με το δεύτερο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε2΄) και σε συνεργασία με το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης  Γρεβενών, πραγματοποιήσαμε δραστηριότητα με θέμα τα βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία του τόπου μας.

Στην αρχή επισκεφτήκαμε το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης  Γρεβενών, όπου μας έγινε παρουσίαση των βυζαντινών και μεταβυζαντινών μνημείων του τόπου μας. Στη συνέχεια, μαζί με τους υπεύθυνους του Κ.Π.Ε. Γρεβενών, επισκεφτήκαμε τη Μονή της Ζάβορδας του Οσίου Νικάνορα. Εκεί μας υποδέχτηκε ο καλόγερος της Μονής Πατήρ Τιμόθεος. Αφού μας κέρασε όλους, κατόπιν μας  ενημέρωσε αναλυτικά για την ιστορία της  Μονής και τη λειτουργία της. Μετά μας ξενάγησε σε όλους τους ιερούς χώρους και τα μνημεία της Μονής. Ήταν κατά κοινή ομολογία μια επιτυχημένη  διδακτική επίσκεψη και πιστεύουμε ότι αποζημίωσε τους μαθητές για την κούραση της διαδρομής, ενώ να σημειώσουμε ότι παρεμπιπτόντως είχαμε και την ευκαιρία να θαυμάσουμε από κοντά την τεχνητή λίμνη του Ιλαρίωνα και το υπέροχο ανοιξιάτικο τοπίο της περιοχής. Γι’ αυτό και θέλουμε να ευχαριστήσουμε και δημόσια τον Πατήρ Τιμόθεο για την άψογη υποδοχή, ξενάγηση και φιλοξενία, καθώς και τους υπεύθυνους του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης  Γρεβενών.

Δείτε εδώ μερικές φωτογραφίες..         

 2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών Ε1΄τάξη                            Γρεβενά, 26 Απριλίου 2013

Το πρώτο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών  στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2012-2013 δραστηριότητα με τίτλο:  «Ιστορία, πολιτισμός, ήθη-έθιμα, παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου».

Στα  πλαίσια αυτής της  δραστηριότητας, αλλά και λόγω των γιορτών του Πάσχα πραγματοποιήσαμε τις παρακάτω δραστηριότητες:

Την  Πέμπτη, 25 Απριλίου 2013 το πρωί στην τάξη κατασκευάσαμε πολύ όμορφες πασχαλινές λαμπάδες, στη συνέχεια επισκεφτήκαμε το Πολιτιστικό Κέντρο όπου παρακολουθήσαμε μια καταπληκτική μουσική εκδήλωση από το Μουσικό Γυμνάσιο Σιάτιστας, κατόπιν τη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Γρεβενών, όπου φτιάξαμε πολύ ωραίες παραδοσιακές πασχαλιάτικες "περδίκες", ενώ παρεμπιπτόντως  επισκεφτήκαμε και την έκθεση κατασκευών της Πρώτης τάξης του 1ου γυμνασίου Γρεβενών.  

Την Παρασκευή, 26 Απριλίου 2013 πραγματοποιήσαμε σε ζωντανή σύνδεση μέσω Skype τη δεύτερη  τηλεδιάσκεψη στα πλαίσια του  προγράμματος etwinning (ηλεκτρονικής αδελφοποίησης)  με το Δημοτικό Σχολείο  Grundschule Lindenberg  της Γερμανίας. Σ' αυτήν οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να ξαναμιλήσουν  και  να γνωριστούν  καλύτερα μεταξύ τους (στα ελληνικά μίλησαν οι μαθητές του Γερμανικού Σχολείου και στα γερμανικά οι μαθητές του σχολείου μας), μίλησαν ακόμη οι διευθυντές των δύο σχολείων και οι δάσκαλοι των δύο τάξεων και η τηλεδιάσκεψη έκλεισε με την παρουσίαση  από τους μαθητές μας τεσσάρων παραδοσιακών παιχνιδιών της "τριάρας", "κουτσό",   "μακριάς γαϊδούρας" και  "περνά - περνά η μέλισσα".   Η εκδήλωση,  άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις σε όλους τους συμμετέχοντες.

Κλείνοντας θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους όσους μας βοήθησαν σ’ αυτές μας τις δραστηριότητες,  ιδιαίτερα το προσωπικό της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης  Γρεβενών και να ευχηθούμε σε όλους Καλό Πάσχα.

Δείτε εδώ μερικές φωτογραφίες.. 

 Γρεβενά, 24 Μαΐου 2013 H τάξη μας συμμετέχει στο διαγωνισμό κατασκευών του Δήμου με θεμα την "ανακύκλωση" με εφτά (7) έργα: 1. Το ρολόι της πόλης (Μαρία, Χρήστος, Ελισάβετ), 2. Ηφαίστειο Ρέα, Ζωή), 3. Αεροδρόμιο (Θωμάς, Μαρίνος, Στέργιος, Γιάννης), 4. Ο πύργος της Πίζας (Ιωάννα, Ρέα), 5. Σπίτι με κήπο (Στέλλα), 6. Κουμπαράς (Ελισάβετ), 7. Σχολείο (Ιφιγένεια, Κική)

 2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών Ε1΄τάξη                        Γρεβενά, 24 Μαΐου 2013

Το πρώτο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών  στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2012-2013 δραστηριότητα με τίτλο:  «Ιστορία, πολιτισμός, ήθη-έθιμα, παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου».

Στα  πλαίσια αυτής της  δραστηριότητας, την Τετάρτη 22 Μαΐου 2013, μαζί με το δεύτερο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε2΄) και το πρώτο τμήμα της Έκτης τάξης (ΣΤ1΄) και σε συνεργασία με το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης  Γρεβενών, πραγματοποιήσαμε δραστηριότητα με θέμα τα πέτρινα γεφύρια του τόπου μας.

Στην αρχή επισκεφτήκαμε το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης  Γρεβενών, όπου μας έγινε παρουσίαση των πέτρινων γεφυριών του τόπου μας. Στη συνέχεια, μαζί με τους υπεύθυνους του Κ.Π.Ε. Γρεβενών, επισκεφτήκαμε τα πέτρινα γεφύρια του Σπανού και του Σταυροποτάμου. Εκεί αφού έγινε μια πλήρη ενημέρωση από τους υπεύθυνους του Κ.Π.Ε. Γρεβενών για την ιστορία και τον τρόπο κατασκευής των προαναφερόμενων γεφυριών, στη συνέχεια οι μαθητές κατά ομάδες πρώτα πραγματοποίησαν τρεις γραπτές δραστηριότητες, σχετικές  με το θέμα και στο τέλος ζωγράφισαν πάνω σε πέτρες εικόνες σχετικές  με το θέμα. Ήταν κατά κοινή ομολογία μια επιτυχημένη  διδακτική επίσκεψη, ενώ να σημειώσουμε ότι παρεμπιπτόντως είχαμε και την ευκαιρία να θαυμάσουμε από κοντά το υπέροχο ανοιξιάτικο τοπίο της περιοχής. Γι’ αυτό και θέλουμε να ευχαριστήσουμε και δημόσια τους υπεύθυνους του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης  Γρεβενών.

Δείτε εδώ μερικές φωτογραφίες.. 

Τετάρτη, 29 Μαΐου 2013 Μια καταπληκτική διδακτική επίσκεψη πραγματοποίησαν σήμερα οι τάξεις Ε1΄, Ε2΄, ΣΤ1΄και ΣΤ2΄ στην Κέρκυρα. Στην εκδρομή συνοδοί ήταν ο Διευθυντής Γιώργος Ζιώγος και οι εκπαιδευτικοί Αργύρης Καραλιόλιος, Σοφία Ζιάκα, Δέσποινα Μπαγκράτσα, Μιμή Τζήκα και Κωνσταντίνα Δεληβού. Δείτε εδώ μερικές φωτογραφίες..

Τρίτη, 11 Ιουνίου 2013

Πραγματοποιήθηκε σήμερα σε ζωντανή σύνδεση μέσω Skype η τελευταία τηλεδιάσκεψη στα πλαίσια του  προγράμματος etwinning (ηλεκτρονικής αδελφοποίησης)  με το Δημοτικό Σχολείο  Grundschule Lindenberg της Γερμανίας. Σ' αυτήν οι μαθητές του  Δημοτικού Σχολείου  Grundschule Lindenberg της Γερμανίας μας παρουσίασαν τέσσερα παραδοσιακά τους παιχνίδι και εμείς τους παρουσιάσαμε ακόμη ένα το "μπιζζζ". Ακόμη στη διάρκεια της τηλεδιάσκεψης παίξαμε και ένα παραδοσιακό τους παιχνίδι και η Ελισάβετ τραγούδησε στα Γερμανικά το τραγούδι των γενεθλίων σε δυο μαθητές του Γερμανικού Σχολείου που εκείνη την ημέρα είχαν τα γενέθλιά τους...  Η εκδήλωση, τέλος, άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις σε όλους τους συμμετέχοντες.

Κάπου εδώ η δραστηριότητα έφτασε στο τέλος της και κάνοντας έναν σύντομο απολογισμό ή την αξιολόγησή της αν θέλετε, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι στέφτηκε με μεγάλη επιτυχία για τους παρακάτω λόγους:

1. Οι μαθητές μας γνώρισαν μαθητές μιας άλλης χώρας και γνώρισαν πλευρές της σχολικής τους ζωής, αλλά και των παραδοσιακών παιχνιδιών του τόπου τους. Από το γεγονός ότι τα τέσσερα από τα πέντε παραδοσιακά παιχνίδια παίζονται με κάποιες παραλλαγές και στις δύο χώρες, έρχεται να καταδείξει τις κοινές πολιτισμικές ρίζες των δύο λαών, οι οποίες πηγάζουν κυρίως από την αρχαία Ελλάδα. Μ' αυτό τον τρόπο οι λαοί έρχονται πιο κοντά και καταπολεμούνται ο ρατσισμός και η ξενοφοβία.

2. Οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με τις νέες τεχνολογίες αφού κατά τη διάρκεια του προγράμματος χρησιμοποιήθηκαν ευρέως ηλεκτρονικοί υπολογιστές, το word, το power point, το front page, το e-mail, videos, προγράμματα επεξεργασίας εικόνας, τηλεδιασκέψεις μέσω skype, το TwinSpace, αλλά γνώρισαν καλύτερα και τη γερμανική γλώσσα.

3. Έγινε προσέγγιση των δύο χωρών τόσο γλωσσικά, όσο και πολιτισμικά.  Τα παιδιά  βελτίωσαν τις γλωσσικές τους ικανότητες, απέκτησαν καινούριες επαφές και γνώρισαν διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες, τρόπους σκέψης και έναν καινούργιο πολιτισμό. Τα παιδιά έμαθαν να είναι ανεκτικά και ανοιχτά απέναντι σε έναν καινούργιο πολιτισμό. Επίσης έμαθαν να σέβονται έναν διαφορετικό πολιτισμό, αλλά ταυτόχρονα γνώρισαν καλύτερα και το δικό τους πολιτισμό. Τέλος τα παιδιά μπόρεσαν να αντιληφθούν τα κοινά πολιτιστικά στοιχεία και να καταλάβουν καλύτερα την ιδέα των κοινών ευρωπαϊκών πολιτισμικών στοιχείων και να εκμεταλλευτούν τις δυνατότητες που τους προσφέρει.

4. Τέλος με την αλληλογραφία που θα ακολουθήσει μεταξύ των μαθητών των δύο σχολείων, θα αναπτυχθούν νέες φιλίες που ίσως να κρατήσουν για πάντα....

Δείτε εδώ μερικές φωτογραφίες.. 

Εδώ μπορείτε να δείτε βίντεο από τα παραδοσιακά παιχνίδια που παρουσιάσαμε στη γιορτή λήξης σχολικού έτους 2012-2013: http://www.youtube.com/watch?v=ytVQsb8V9Z0&feature=youtube_gdata

Παρασκευή, 14 Ιουνίου 2013 Τελευταία μέρα σήμερα. Μέσα σε κλίμα συγκίνησης δόθηκαν οι  έλεγχοι και οι τίτλοι προόδου . Καλό καλοκαίρι σε όλους...

 Φωτογραφίες  μπορείτε να δείτε εδώ...

 Αρχική  2011,  2012, 2013  Παλιές  Φωτογραφίες Προσωπικό  Ιστορικό  Ευρωπαϊκά  Προγράμματα  Καλλιτεχνικές εκδηλώσεις  Εκπαιδευτικές επισκέψεις Link1  Link2  Link3  Οικοσελίδα Επικοινωνία

Μετρητής Επισκεπτών

Τελευταία Ενημέρωση:

04 Μαΐου, 2015