2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών Ε1΄τάξη                                                               Γρεβενά, 12 Απριλίου 2013

Το πρώτο τμήμα της Πέμπτης τάξης (Ε1΄) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γρεβενών  στα πλαίσια του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων πραγματοποιεί το Σχολικό Έτος 2012-2013 δραστηριότητα με τίτλο:  «Ιστορία, πολιτισμός, ήθη-έθιμα, παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου». Στα πλαίσια αυτής της δραστηριότητας, μεταξύ των άλλων, θα συγκεντρώσουμε με τη μέθοδο της συνέντευξης πληροφορίες και παλιές φωτογραφίες. Αυτές τις φωτογραφίες θα τις σαρώσουμε, δηλαδή θα τις δώσουμε ψηφιακή μορφή, ενώ τα κείμενα θα τα γράψουμε στον Η/Υ και σταδιακά θα τα δημοσιοποιήσουμε, με σκοπό πρώτα απ’ όλα να τα γνωρίσει και η  τοπική κοινωνία, αλλά πολύ περισσότερο γιατί θέλουμε να παρακαλέσουμε όσους γνωρίζουν πρόσωπα, καταστάσεις ή άλλες πληροφορίες και θέλουν να μας βοηθήσουν,  να μας τις γνωστοποιήσουν στο τηλέφωνο 2462022511 ή στα e-mail mail@2dim-greven.gre.sch.gr  και karaliolio@sch.gr.  

Σήμερα  στα  πλαίσια αυτής της  δραστηριότητας, θα   δημοσιοποιήσουμε  το κείμενο που μας έστειλε η κ. Μαρία Καραγιάννη – Λιούζα το οποίο αναφέρεται στις λαϊκές παροιμίες του τόπου μας:

«ΛΑΙΚΕΣ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΟΥ

Οι παροιμίες είναι  σύντομα λαϊκά αποφθέγματα που εκφράζουν μια εμπειρικά βεβαιωμένη αλήθεια  δοσμένη, συνήθως, με αλληγορικό τρόπο. Διακρίνονται από ζωηρή και πλούσια, σε εικόνες, φαντασία και τις περισσότερες φορές έχουν τη μορφή κάποιου δίστιχου. Μια παροιμία μπορεί να προέρχεται από κάποιο λαικό μύθο, κάποιο ιστορικό γεγονός ή από κάποιους στίχους δημοτικού τραγουδιού κ.ά.

Στον τόπο μας ευδοκίμησαν ποικίλα τέτοια αποφθέγματα με αλληγορική σημασία που ακόμη και σήμερα μας  εντυπωσιάζουν  ακούγοντάς τα  στην καθημερινή μας ομιλία από τη γιαγιά μας, τον παππού μας και όχι μόνο. Για του λόγου του αληθές, αναφέρω κάποιες λαϊκές παροιμίες του τόπου μου που νομίζω ότι έμειναν διαχρονικές:

-παπούτσι απ’ τον τόπο σου κι ας είν’  και μπαλωμένο

-σιγά, σιγά η αγουρίδα μέλι

-όσα δε φτάν’ η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια

-αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες

-όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρών’ οι κότες

-λείπει ο γάτος, χορεύουν τα ποντίκια

-είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα

-χτυπώ το σαμάρ’ ν’ ακούσ’ του γουμάρ’

-δυό γαιδάροι μάλωναν σε ξένο αχυρώνα

-λαγός τη φτέρη έσειε κακό του κεφαλιού του

-οι ψείρες  ως τον όλυμπο και μεις στα πανηγύρια

-όποιος βιάζεται σκοντάφτει

-όπ’ ακούς πολλά κεράσια κράτησε μικρό καλάθι

-φύλαγε τα ρούχα σου νάχεις τα μισά

-όποιος βαριέται να ζυμώσ’ όλη μέρα κοσκινίζ’

-κάνε το καλό και ρίξτο στο γιαλό

-κοντά στο ξερό καίγεται και το χλωρό

-φυσάει η μπάμπω στο κουρκούτ’, φυσάει και στο γιαούρτ’

-μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται

-από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα

-στου κωφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα

-εμείς ψωμί δεν είχαμε τα σκλιά μας πιτυρόπτα

-πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος

-καλαμπαλίκι  στο χάνι, νερό στα φασόλια

-χωριό που φαίνεται, κολαούζο δε θέλ’

-όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη

-η νύφη που στολίζονταν εδώ θα μείν’ απόψε

-κοντή η νύφ’ μας, να κι ο μέτρος

-έκλασ’ η νύφ’, σκόλασ’ ο γάμος

-άλλαξ’ ο μανωλιός έβαλε την κάπα αλλιώς

-δίπλα το φεγγάρ’ όρθιος ο τσομπάνος

-ζήσε μαύρε μου να φας το Μάη τριφύλλι

-τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς

-άνθρωπος αγράμματος, ξύλο απελέκητο

-μάθε νέος γράμματα, νάχεις καλά γεράματα

-δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις

 Ευχαριστώ

Μαρία Καραγιάννη-Λιούζα»

Την ευχαριστούμε και εμείς πάρα πολύ, για μια ακόμη φορά.

Όλα αυτά διαβάστηκαν στην τάξη, συζητήθηκαν και εμπλουτίστηκαν από τις ιστοσελίδες που επισκεφτήκαμε.